Her insan geleceğini merak eder ama bence yaşandıkca öğrenmek iyi olur. Gelecekte pek iyi görünmeyeceğiz. Bunun nedeni yine bizleriz çünkü vücudumuza gereken saygıyı göstermiyoruz.
İlgili uzmanların görüşüne göre, insanların yaşam tarzlarının değişmesi, insanoğlunun fiziksel değişikliğine sebep olabilir uyarısı yapmaktadırlar.
Gel keyfim gel. Zamanın hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini onu ilk kez gördüğümde anlamıştım. Onun bambaşka olduğunu ilk gördüğümde anlamıştım.
Öyle şeyler vardır ki, somut kavramlarla açıklamak mümkün değildir. ‘Neden?’ dersen, yanıtını çok da esaslı açıklayamam. Hani küt(!) diye hissedersin ya. Birden bire duyulan bir his sadece.
Kutsal ağacın tohumları onun üzerine kondu durup dururken ve ben onun farklı çok çok farklı olduğunu çok çok içlerden anladım. Susmak ve hissetmek zamanı. Huzurun adı bu.
Bilim adamlarının hesapları yanlışmış. Yani hesapları şaşmış. Bilim adamlarına göre kıyamet hesaplanandan daha önce kopacakmış.
Entropiyi araştıran bilim adamları entropi verilerini hesaplarken yanlışlık yapmışlar. Yani evrendeki garipliği doğru hesaplayamamışlar.
Daha ayrıntılı bilgiye sahip olmak isteyenler için kaynak linki; Tıkla
Geleceğin kadınlarını merak edenler hemen yandaki resme bakıpta sevinmeyi aklınızın ucunda bile geçirmeğin.
Çünkü geleğin kadınları hiç göz zevkine hitap etmiyormuş. Amerika’daki Yale Üniversitesi’nin araştırmasına göre gelecekteki kadınlar şişman ve kısa olacakmış. Ama fazla üzülmeyin gözlere hitap etmiyorlar ama her zaman dediğimiz gibi “önemli olan sağlık” gelecekteki kadınlar günümüzdekilerden daha sağlıklı olacaklarmış.
Şimdi bir anı fısıldayarak geçiyor yanımızdan…
Gece üzerimize yürüyor sevgilim. Ruhum bir nehir kenarında, kendini suya akıtıyor; düş aşırı. Şimdi bir anı fısıldayarak geçiyor yanımızdan, dudağımızda bir buse kalıyor bir o kadar habersiz.
Ben sana düşüyorum, düşlerimden çok önce. Sen bana kalmadın, dün gördüğüm düşte oysa. Oysalara kristallerini sunan kadınım. Yakın, bir o kadar uzak olan; kadınım…
Suskunluklarımı aya açtım. Hem konuştuk hem sustuk karşılıklı. Bilir misin, karşılıklı susabilmek iyi bir şeydir. O zaman ilerlemiştir iletişiminiz. Ne zaman ki, susmak sıkıntı verir, asıl korkutandır suskunluk. Konuşma çabası taşımıyorsan huzur vardır…
Epeydir How I met your mother ve aşk-ı memnu dışında (ikiside demografik açıdan incelenesi) hiçbir diziyle alakam olmamasından mütevellit, eylül ayından beri Amerika’da abc kanalında yayınlandığını Türkiye’de ise yakın tarihte dizimax de yayınlanacağını yeni işitip derhal internetten indirdiğim (aslında korsan cd ile..) bu diziyi birkaç cümle çiziktirerek takdim etmek isterim.
“Henüz aklımıza gelmeyen sebeplerden ötürü, bütün insanların aynı anda bilinçlerini 2 dakika 17 saniye kaybettiklerini ve o kısa sürede 6 ay sonralarını göreceklerini düşünürsek neler olur abi?” mantalitesinden yola çıkarak gelişen-gelişecek olaylar zincirini konu alan ve lost ile flashback kabusları görmekten ufunet basmış amerikan halkını şimdi de ileri sararak ambale etmeyi planladıklarını tahmin ettiğim cin fikirli yönetmenlerin çektiği şol diziyi ben kurgusu açısından başarılı buldum. Yaratıcılıklarında bir istikrar tutturabilirlerse dizinin de tutacağı gayet net.
Ümit bir can simididir bence.Nasıl havasız susuz yaşayamazsak, ümitsiz de yaşamak olanaksızdır. Bulunduğumuz durumun daha iyisini,daha rahatını, daha sağlıklısını hep ümitle bekleriz. Ümitler hep yemyeşil, taptaze, dipdiri beklemektedir ufukta… Yaşamdan zevk almak, ayakta kalmak için bir ümit içimizde var olagelmiştir.
Geleceğimizin örgüsünde, bizi cesaretlendiren, yaşama sevinci veren duygudur ümit. Geleceğimizin yol haritasında pusuladır, yol gösterendir. İnsan yedisinde de, yetmişinde de ümitle yaşar..Ümidin bittiği anda yaşam çekilmez olur. Başarı durur, sevgi durur, inanç durur, yaşam durur.
Gel mantıklı bir şekilde düşünelim.
Bir bilgisayar ağındaki her paket bloğunun alında TTL adı verilen bir yaşama süresi var. Bu süre olmasaydı, her düğüm, bir sonraki düğüme veri paketini gönderecek, kaynaklar gereksiz yere kullanılacak, her geçtiği yerde verinin bozulma riski oranı daha da artacaktı. Bu aslına bir çember içinde oynanan kulaktan kulağa oyununa benzetilebilir. Hani o aradaki fırlamanın birisi, kelimeyi saçmalatır da, Haber diye başlayan şey Biçerdöver haline gelir ya, işte onun gibi birşey.
Bir sır vereceğim: Küçük, zararsız bir sır… Dünden yayılan, bugünden önce; kendini hep vareden, hep varedecek olan ufak bir fısıltı. Yalnız bir fısıltı…
Bazen yorgun bazen bir savaşçı bazen yalnız bir anıdan ibaret olan…
Hala devam eden, hep edecek olan. ‘Herkes ölür biz kalırız…’ diyen; anılan, anılacak olan, çok çok sonraları dahi hep duyulacak olan küçük küçücük mısralar… Yılların izi olan mısralar…
Söylesem geçmez, öpsem dokunmaz detirten, içinin titrediği kış akşamlarında evine dönerken arkanda duyduğun ayak sesleri kadar yalnız bir o kadar bunaltıcı izler…
