Graffitisanatı gün geçtikçe yaygınlaşıyor.. Usta graffiticilerin yaptığı smashingmagazine‘nin derlediği 50 mükemmel graffiticinin graffitisanatlarını ortaya çıkardığı muhteşem çalışmalar…
Bilgisayar programcılarının ve web sitesi tasarımcılarının içlerindeki duvar yazısı (graffiti) tutkularının açığa çıkması, dünyanın çeşitli yerlerinden alınan bu ilgi çekici görüntülere sebep olmuş.
Örneğin Avustralya‘da bir barın tuvaletinden alınan bu duvar yazısı gibi.
Ya da Microsoft Redmond yerleşkesinden alınan bu görüntü gibi.
İlköğretim okulu binasındaki koridorların birinin sonundaki duvardan bir kaç yazı… Başka da yazacak bir şey bulamıyorum, bilmiyorum.
Ben Sinan. Karabük’lü derler bana.
Bu ismi kimse unutmasın.
Çünkü bu adı Karabük duydu.
İstanbul da duyacak.Unutmayın!
Sinan.
Küçüklüğümde Zülfü Livaneli’yi çok sever, çok dinlerdim.
Sevdiğim şarkılarından biri de “Özgürlük”.
Paul ÉLUARD’ın şiirini Melih Cevdet ANDAY ile Orhan Veli KANIK Türkçeye çevirmiş.
Zülfü Lianeli’den çokça duymuşuzdur.
Şiiri ve şarkısı güzel.
İyi, güze de,
olur olmaz her yere de isim yazmak pek de
hoş olmuyor.
http://www.komiksozler.net/15538_komik_duvar_yazilari….html
http://www.milliyet.com.tr/2007/10/14/son/sonyas07.asp
pictures of walls, dünyanın çeşitli bölgelerinde yakalanmış duvar yazılarının, çizimlerin, bazen müthiş zeki, bazen müthiş komik olan graffitilerin fotoğraflarını yayınlayan bir site. üstelik siz de fotoğraf gönderebiliyorsunuz..
“BURNUNDA BİŞEY VAR”.. Şimdi okumakta olduğunuz yazımı dün Kadıköy’de bir ana caddeden geçerken sprey boyayla ve özensizce yazılmış bu “sözde” duvar yazısını görünce düşünmeye başladım..Üstelik bir de bu yazının karşısına bir yere düşen duvarda da belli ki aynı el tarafından püskürtülmüş “GECE İYİ UYUDUN MU CANIM?” gibi gayet nazik,kim bilir belki de pek anlamlı bir soru cümlesi vardı..
Düşündüm ki gençlerimiz ve onların duvar yazılarıyla birlikte hal i pür melalimiz neerdeeen nereye gelmişti..Elbette bir anda gelmedik özenli ve düzgün fırça darbeleriyle yazılmış ciddiyet timsali “TEK YOL DEVRİM” lerden,”BAĞIMSIZ TÜRKİYE” lerden bu kargacık burgacık -afedersiniz- siktiriboktan laflara..Bir devrin kapandığını duvarlardaki birbirinin üstüne yazılıp silinmekten yorulmuş yazıların, 12 eylül 1980 den itibaren bir daha yazılmamak üzere silinmesiyle anlamıştık..Yeni bir devrin açıldığını ise önce “graffitici” gençlerin rengarenk sprey boyalarla yaptıkları birbiri içine geçmiş süslü yazılardan,daha sonra da şu burun boku yazarlarına öncülük yapan nuri alço-sever “naro”lar ve “no hipop yes müslüm” cülerden anladık..
yazılan bir algoritma ile iki ip arasında, ipleri çekip bırakma ile konumunu belirleyen bir mekanizma. mekanizmada bir sprey ve spreyin otomatik olarak sıkmasını sağlayacak düzenek. algoritmanın çizdiği haritaya göre spreyleniyor. otomatik graffitici…
ortaya çıkan manzara da bir hayli detaylı. o algoritmanın kaç yüz sayfa olduğunu merak ettim şimdi.
