bildirgec.org

Bu çöplük Tam bir Servet. şurdaki, burdaki, ordaki, şurda ve burda yer alan haberlere göre bu çöplük dünyanın en pahallı çöplüğü. Fakat Bazı sitelerde 33 bazı sitelerde 35 milyar dolar değer biçilmiş bu çöplük için.

http://www.timeturk.com/gallery.php?id=809

Neredeyse herkes alışveriş yaptıktan sonra aldıklarını eve götürmek için naylon torba kullanıyor. Türkiye’de yılda 5 milyon ton naylon poşet üretiliyor. Eve getirdiğimiz naylon torbaları daha sonra çöp torbası olarak kullanıyoruz. Yani evimizde geçirdikleri zaman sanırım bir haftayı geçmiyordur. Ve bir naylon poşetin yok olması 400 ila 1000 arasında bir zaman alıyor. Kullandığımız her naylon torba ile çevreye zarar veriyoruz. Peki ne yapmak lazım.Alışverişe giderken yanımızda file yada bezden yapılmış torba götürebiliriz.Elinizde böyle bezden yapılmış bir torba yoksa bile bunu eski tişörtlerinizi kesip dikerek yapabilirsiniz.
Naylon torbaların üretimlerini ve ancak 1000 yılda yok olacak çöp yığınlarına nasıl dönüştüklerini bu videodan izleyebilirsiniz.

Yasal açından evinde çöplerini ayrıştırmayana 150ytl’den ,işyerinde çöplerini ayrıştırmayana ise 3000 ytl’den başlayan cezaların uygulanması gerekiyor.Ama bu hayata geçirilmiyor.Türkiye’de bir yılda 27 ton çöp meydana geliyor.oysa sadece ambalaj atıklarının ayrıştırılması bile ülkemize 1 milyar ytl kazandırabilir.Özellikle kullanılmış pillerin özel olarak toplanmaması diğer çöplerle birlikte atılması çevreye büyük zarar veriyor.Zehirli maddeler içeren bir kalem pil bile atık alanında 100 metrekarelik alanı felç ediyor.Çöplerin ayrıştırılması ve geri dönüştürülmesi su ve enerji tasarrufu sağlıyor.Uğruna savaşlar bile yapılan su ve enerjinin hayati önemini de hepimiz biliyor.O zaman bu konuda daha duyarlı davranmalıyız. Unutmayalım ki 1 ton kullanılmış beyaz kağıt geri kazanıldığında 17 çam ağacını, 1 ton kullanılmış gazete kağıdı da 8 çam ağacını kesilmekten kurtarıyor. Eğer bulunduğunuz yerde ayrıştırdığınız çöpler toplanmıyorsa belediyenizle bağlantıya geçin.yasal zorunluluklarını yerine getirerek ayrıştırdığınız çöplerinizi alacaklardır.detaylı diğer bilgilere buradan ulaşabilirsiniz.

şebnem işigüzel, yola öyküyle çıkan, iyi bir yazar. 18 yaşında yazdığı olay yaratan öykü kitabı hanene ay doğacak, senelerdir başucu kitabımdır, hayata tahammül edemedikçe açar açar okurum vs..
sonra romanlar yazdı, deneme kitapları, başka öykü kitapları..romanlarından sarmaşık ve çöplük’ü okumuştum. özellikle sarmaşık’ı epey beğendiğimi hatırlıyorum..
çöplük’ün üzerinden 4 sene geçti neredeyse..yeni kitabını merakla bekliyordum şebnem işigüzel’in. sonra bir gazetede rastladım ismine. siyasi içerikli bir roman kaleme almış, 600 sayfa civarında..2006’nın 12 eylül’ü yakınlarında yayımlanacak deniyordu orada, oysa o haberin üstünden bir 12 eylül daha geçti, hatta gelin görün bahar geldi, henüz ses yok kitaptan..merakla bekliyorum..aslında bu vakti de boş geçirmeyip işigüzel’in diğer kitaplarını okuyabilirim..çünkü bir yazarın yönetmenin şarkıcının kısaca sanatçının bütün işlerini takip etmek muazzam bir keyif..

e-atıklardan truva atı

Türkiye’nin ilk elektronik atık geridönüşüm tesisi Kocaelinde 2003 yılında hizmet vermeye başlamış.e-atıklar dan oluşan birde truva atı yapmışlar sebebine gelince…yetkililer şu açıklamayı yapmış.
Elektronik atıklardan oluşturulmuş Truva Atı, tesisin maskotu e-atıkların kontrolsüzce çevreye bırakılması halinde içerdikleri toksik maddelerin çevreye vereceği tahribatın Truva Atı’ndan çıkan düşman askerlerini aratmayacağını düşünüyoruz.tesisle ilgili bilgiere burdan truva atı resmine burdan e-atıklarla ilgili resimlerede buradan ulaşabilirsiniz.

foto sabah resimleri, ayşe kulin ‘in iki önemli öykü ödülünü birden aldığı, çok iyi öykü kitabıdır. yazar, özellikle “taş duvardır benim sevdam”da teknik açıdan doruğa ulaşır. okumaya başlarsanız imkanı yok bırakamazsınız. çok iyi öykülerdir velhasıl. sakın yazarın “bir varmış bir yokmuş”unu okuyup ayşe kulin öykücülüğü adına önyargılara kapılmayın. ne yapıp edip “foto sabah resimleri”ni sindirin bir..öykücülüğümüzün son yirmi yılı açısından bir başka çok iyi örnek de şebnem işigüzel’in “hanene ay doğacak” adlı kitabıdır..

http://lahana.org/index.php?topic=6290.msg22329;topicseen#msg22329

Bu ayakkabıları kim çöpe atar ki.

Gerçek bir ganimet bu güzel ayakkabılar. Ve bir güneş gözlüğü, kullanmaktan pek hoşlanmam aslında kendimi çok tuhaf hissediyorum güneş gözlüğü takerken, yinede almamda bir sakınca yok. Dibinde biraz bırakılmış kola şişesi, gazı hala kaçmamış.

İnsanlar çöpe hep pis şeylerin atıldığını düşünürler. Kapağı kapatılarak atılmış bu şişenin içindeki kola nasıl pis olabilir. Özellikle ayakkabılar daha giyilmemiş bile. Belki de kolanın kalanını içen aptala bu ayakkabılar hediye edildi, beğenmedi ve çöpe attı. Dünya aptal insanlarla dolu. Başıma gelebileceğin en kötüsü de, beni en rahatsız eden aptal insan yine pencerede. Halbuki uyanmamış olacağını düşünerek erken gelmiştim bu sokağa. Geri dönsem iyi olur…

Şebnem İşigüzel, ilk öykü kitabı “Hanene Ay Doğacak”tan itibaren ilgiyle takip ettiğim bir yazarımız. Öykü kitapları, deneme kitapları, 2000li yıllarda da romanları yayımlandı.

Son romanı Çöplük’ten önceki eseri Sarmaşık’ın esas karakterlerinden biri de Nobel almış ilk Türk yazar, Salim Abidin. Kitabı (Sarmaşık) okurken İşigüzel’in Salim Abidin karakterini ele alırken, Orhan Pamuk’u rol model olarak seçtiğini düşündüm hep.

Oysa İşigüzel, bu romanı yazdığında yıl 2004 hatta 2003’tü yani ortalıkta Orhan Pamuk’un Nobel ödülü adaylığı bile söz konusu değildi!