Erkekte sperm kalitesi gebelik için çok önemlidir. Bu sebeple çocuk sahibi olmak isteyenler muhakkak spermiyogram (meni) testi yaptırmalıdırlar.
Spermiyogram testi yapılmadan önceki 72 saatte cinsel ilişki olmamalıdır. Sperm tercihen labratuvar ortamında verilmelidir. Fakat evde alındı ise de steril bir kap içinde 2 saat içersinde labratuvara götürülmelidir. 24 saat içersinde sonuç alınabilmektedir.
Normal spermiyogram değerleri;
Allah’ım! Kabus gibi..Kara kuru,esmer 9-10 yaşlaırnda bir çocuk,sanki ağzımı daha ne kadar geniş açabilirm acabacılık oynayaraktan “anneeee” diye bağırıyor denizin kıyısından,aslında derinde olduğunu sanarak. Ne de şirin,canım benim,aman da aman…Herşey çok güzel,gözlem yetimin doruklarındayım ve çocukluk hatıralarımın en derinlerinde…Sanmalarımı,sanılgılarımı hatırlıyorum hep denize dair,ellerimle aşağıdan kumlara dokunarak ve bu vasıtayla sırtımla beraber popomu su üzerinde bırakmaya çalışarak,gene ellerimle ilerlemeye çalıştığımı,bunun adını “yüzüyorum!!” koyduğumu falan hatırlıyorum,hatırlattın çocukk,saol..
http://haber.gazetevatan.com/haberdetay.asp?Newsid=248160&Categoryid=4&wid=156
http://www.seyvet.com/foto/29204/
Artık annelerin, babaların sözü mü geçecek nedir camiada, neden olmasın?
Bugün Uno’dan bir mail geldi.www.buyumek.com.tr‘yi yayına açtıklarını haber verirken blogumdaki bir yazıyı için izin istemişler. Pek hoşuma gitti.
Tamek Kids, Cafe Crown, Milupa Aptamil’in yaptıklarını ve yazının kalanını okumak için tıklayın.
Annesinden gördüğü yöntemle yıkıyordu oda umutlarını …
Deterjan yoktu aslında ve hatta belkide su bile yoktu kötülükleri silmek için geleceğinden …
Ama o yinede eline beline kuvvet çabalıyordu işte çocuk aklıyla …
Haklıydı ve hakkıydıda …
Belkide kırılırdı yaşamın mikrobu yıkamakla …
Belkide ….
Bunlar çocuk değil, MARKA ÇOCUK…
Çocukluğumu hatırlıyorum da, hafta sonları sabah kalkar kalkmaz kahvaltıyı bile beklemeden sokağa inerdim. O zamanlar sokaklar bizim oyun alanımızdı. Hafta içi pek fırsatımız olmazdı ama hafta sonları değmeyin keyfimize. Akşam geç saatlere kadar oyunlar oynardık. En gözde oyunumuz ise misketti. Bazen sokağa o kadar erken inermişim ki, arkadaşlarımın evden çıkmasını beklerdim. Ya da gidip kapısını çalardım. “Hadi ne duruyorsun, gelsene.” Sokaklar bizim tek iletişim aracımızdı. Ve bu sokaklarda bizler doyasıya çocukluğumuzu yaşardık.
Küçükken geceleri parmağımı tutmadan uyuyamadığın zamanlardan anlamalıydım; bir destek, bir dayanak gibi bu hayatta arkadaşsız ayakta durmanın senin için hayli zor olabileceğini. Arkadaşının yanından seni alırlarken sen vücudundaki kırıkları hissedip dikkatli olmalarını söylerken bile akabinde onu soruyordun. O muhtemelen bu dünyaya vedasını etmişti. Sorduğunda “İyi” dediler sana. Üzerinde uzandığın sedyeyi onun tarafından geçirmediler. “İyi” dediler. Biliyorum çocuk, iyi etmediler.
Acilen eve gelmem istenmişti. Arabayı sürerken hayatımda ilk kez ellerimin terlediğini, baktığım yere odaklanamadığımı fark ettim… Olay haddinden fazla büyüktü, telefonda bir şey söylemedikleri için çok şey anlıyordum, fakat o soruyu sormaya çekiniyordum. Sonra sordum. Öldüğünü öğrendiğimde ellerim soğudu. Nefesim daraldı. “Nasıl olur?” sorusuna ise yanıt veren olmadı. Belki de o soruyu hiç sesli sormadım!
Doç.Dr. Ayten Erdoğan çocuklara yönelik istismar ve tacize karşı gönüllü bir platform oluşturmuş. Beni Koruyun sitesinde çocuklar gençler ve yetişkinler için olmak üzere; üç ana bölüm bulunuyor. Yeni açılan platforma siz de destek olabilirsiniz.
