Ellerimden tutup, kendi etrafında dönmeye başladığında,
gördüm, gerçekten gördüm Dünyanın döndüğünü…
Çocuk masalları anlatmasaydı eğer, kim inandırabilirdi ki Dünyanın döndüğünü bir çocuğa…
Denizlerin üzerinde yürüyen devasa insan sürüleri, tek gözlü korsanlar bir denizi kaçırırken karadan, kim bir oyun olduğunu anlatabilirdi ki masal olmasaydı…
Her masal bir şakanın gerçekliğini barındırmıyor mudur içinde…
Sadece minimize edilmiş birçok yaşanmışlık…
Eli yüzü düzgün insanların tek gözlü gönül gözleriyle etrafı kana buladığı savaş alanını andıran yüz ifadeleri…
