OYUNLAR GERÇEK OLUYOR!
Oyun sektöründe bir şeyler kökten değişiyor bu kesin. Birileri artık oyunları gerçekten yaşamamızı istiyor. Sanal dünyanın gerçeğe dönüşme yolculuğu Wii ile başlarken bu değişim move ve kinect ile devam ediyor. 3d görüntülerin gözlüksüz hale gelmesi ile de daha bir yaşanır olacak. Tabii bunların yanında duyurulmuş ama satışa sunulmamış birçok gelişim de var. Ama çok yakında sanal dünyalar için çok büyük bir değişimin daha satılmaya başlanacağını söylesem?..
D önüyor yine öyle derinden
U yuşmuş beynim çok düşünmekten
R ahat değil içim bilmem hangi sebebden
D oğrudur, razı değilim nefsimden
U zun zaman oldu geçmemiştim kendimden
R uhani hayatım, kısıtlı ömrüm
U zamış saçlarım, görmüyor gözüm
N umunelik bu hayat, yaşamaya zaman yok…
D ün rüyama gelecekti
Ü züldüm çünkü gelmedi
N adir olur böylesi
Y arın sormalıyım sebebini
A klıma bile gelmezdi ki
Y anlışın var sevgili
I ssızlığı ben sevemem ki…
Ç ekilmez akşamların
E şsiz sancısı
K im deme sakın, sensin o…
V urmuş ise kanadından
U çmuyor isen
R azı değil demekki sensiz günlerden…
4 kişilik bir masa, fakat üç kişi var.
Üç kişilik yemek, genç kız diyette.
Baba aç değil, annenin iştahı yok.
Yemekler dolaba kaldırıldı,
sabah oldu,
masada iki kişi, genç kız ve annesi.
baba işe gitti, anne birazdan mağaza turu atacak.
genç kız arkadaşlarıyla buluşacak.
Öğle oldu evde kimse yok…
http://eyeportal.blogspot.com/2010/06/insan-vucudu-sergisi-body-worlds.html
İnsan vücudunun donması en iyi takdirde ciddi hastalıklara, en kötü durumda ise ölüme neden olmaktadır. Ancak her zaman değil. Bazen olağanüstü tehlike durumlarında nerdeyse buz parçasına dönüşen bazı insanlar hayata dönmekte, hiçbir tıbbi müdahalesiz yaşamlarına devam etmekteler.
Bunun nasıl bir açıklaması olabilir? Bu durumla ilgili kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, birçok teori mevcuttur. Bir teoriye göre, korkunç soğuklarda insanların hayatta kalma nedeni, o anda yaşanan şokun beynin, biyokimyasal süreçleri yöneten merkezi sinir mekanizmasını bloke etmesidir. Sonuç olarak, tüm biyokimyasal süreçler durmakta, ancak yumuşak ısının etkisi ile tekrar işlevselliklerini devam etmekteler. Ancak her olay ayrı ele alınmalı, çünkü olası tepkiler her vücudun kendisine özgü özelliklerine ve onun eşsizliğine bağlı olarak gelişmektedir.
Hey İnsanoğlu,
Buldun mu Allah’ın yolunu,
Sardı mı yılan boynunu,
Gördün mü cehaletin sonunu,
Hey İnsanoğlu,
Bir cehennem çukuruna düştün mü,
Vücudun kömüre dönüştü mü,
Anladın mı boşuna tükettiğin ömrünü,
Hey İnsanoğlu,
Karlar üstünü örttü mü,
Kara toprakta üşüdün mü,
Azap meleklerini gördün mü,
Hey İnsanoğlu,
Açlıktan ölenleri, bir parça yemek yiyemeyenleri,
Anne nedir? Baba nedir? Bilmen öksüzleri,
Görmeyen gözlerin şimdi açıldı değil mi?
Hey İnsanoğlu,
O tutmadığın oruçların şimdi bir düşmanın öyle değil mi?
Eziyet ettiğin çocukların, karının seni ele verdiğini görmedin mi?
Ellerin, kolların, gözlerin yaptığın kötülüklere tanıklık etmedi mi?
Televizyonda… Doğrudan satış reklamları vardı. Hani gür sesli, aslında yaşamının her anında acayip enerjik ve neşeli olduğu görüntüsünü veren adamlar sunar, malı pazarlar ya, onlardan. Adam acayip neşesiyle ve gür sesiyle çıkıp “Merhaba Mary, bugün size çok yarayışlı bir alet tanıtacağız, gözlerinize inanamayacaksınız” kabilinden bir iki söz söyledi. Alet, ucundan buhar çıkan, bir hortumla omza asılabilecek minik bir tanka bağlanan bir aletti. Verdiği buhar da tazyikli değildi. Biraz çıkıyor işte ucundan. Ütü yapmaya yarıyordu. Mesela duvarda asılı perdeyi bile, hiç indirmeden, buhar tutarak ütüleyebiliyordunuz.Sadece bu kadar mı? Gel Mary, bak şimdi: Yatağımızda değil öyle bir-iki tane, milyonlarca “mayt” vardı ve bu maytlar örümcek familyasındandı. Bu sırada kadın adamın kaldırdığı yastığın altından bir mayt resmi çıkınca çok şaşırmış gibi iki elini yüzüne dayayıp çığlık attı.
Resim, gözle görülmeyen maytların milyon kez büyütülmüş haliydi. Stüdyoda ne kadar kadın varsa hayret ve korku nidaları koyverdiler. İşte bu alet verdiği buhar sayesinde maytların kökünü kazıyordu.
http://tamisabet.turkceblog.com/2009/01/31/kim-ceset-muzesi-gezmek-ister/
Aghori mezhebi Hindistan’da 14. yüzyıldan beri var olan bir mezhep.Bu tarikat üyeleri tanrı Şiva‘nın müritleridir, genellikle Hindistan’nın batısında yaşarlar.Kendilerini tanrının zahiti (dindar kişi) olarak gören aghori mezhebine tabi kişiler ölümsüzlük için cesed kefeni giyerler ve ölen kimselerin cesetlerini törensel bir biçimde yerler. vide0(video) video2 video 3
