Bu yazının başlığı Atatürk’ü daha çok özlüyoruz da olabilirdi aslında.
Nereden mi çıktı bu fikir. Fikir değil aslında ölçülebilir bir gerçek.
Google’ ın trends diye bir özelliği var. Bu adrese giderek “trendini” öğrenmek istediğiniz kelimeyi yazıyor ve tıklıyorsunuz. Google da size bu kelime gectiğimiz yıllarda ne kadar aranmış, hangi ülkelerden sorgulanmış, hangi dönemlerde pik yapmış bunları gösteryor. Sitenin adresi bu.
“suphi” isimli arkadaşımızın “Bir ülke nasıl güçlü olur?” başlıklı yazısına yorum olarak başladım bu satırlara. Baktım ki sonu gelmiyo bi türlü, ben de başlık açayım dedim. Arkadaş orda ülkemizin güçlenmesi için uyması gereken formülü vermiş kendi tespitlerine göre. Formül aşağıda gördüğünüz gibi altına da teker teker bu etkenlerin naçizane eleştirisini yaptım.
Güç=(Tarih+Coğrafya+Nüfus+Kültür)+(Ekonomi+Teknik Kapasite+Ordu)x(Siyasi zihniyet+Siyasi İrade+Siyasi Güç)
Tarih: T.C. Devlet olarak ve yetiştirmeye çalıştığı zihniyet olarak tarihimizin büyük bir bölümünü reddeder. Geçmişimizle bağlarımız büyük ölçüde koparılmıştır. Halkımız şahsi girişimleri olmasa pek de bir şey öğrenebilecek imkana da sahip değildir ki okulda ne öğretilirse onu bilmektedir.
Geçmişe özlem duyuyor nedense tanıdığım bütün insanlar.Herşeyin kötüye gittiğini,yaşlar ilerledikçe hayatın zorlaştığını,aşkların güzelliğini yitirdiğini,arkadaşlık bağlarının inceldiğini…
Evet bunlar doğru belki.Ama hiç düşünüyor muyuz bugün içinde yarın aynı şeyleri söyleyeceğiz…Neden bugün dünün özlemiyle yaşıyoruz ve mahvediyoruz?Hayat daha da zorlaşmadan neden tadını çıkarmaya çalımıyoruz.Kim geçmişi geri getirebilir ki?Kim zamanı geri çevirebilir ya da zaman makinası üretebilir?Kimse yapamaz bunları..Ama ben yarınım için bi yatırım yapailirim.Ben keşkelerden yada ahhh lardan sıyrılıp ‘buda güzel’ diyebilirim.Ben geçmişimden ders çıkarıp onları anılarımın arasına koyabilirim.Ben bunları yapabilirim.Ya sen?
rad racer, punch out, 10 yard fight.. hepsi ilk bilgisayarlarımızın gözdesi oyunlar. peki ya şimdiki oyunlarla karşılaştırınca ne kadar eski kalıyorlar değil mi? inanmazsanız bir de siz bakın.
bUGÜN CANIM ÇOK SIKKIN YARAMAZ OKUL ÖĞRENCİLERİ Gİİ İŞİ BIRAKIP kaçmak herşeyi boşverip bilardo salonlarına gitmek deniz kenarında ufku seyretmek ve hatta sandalla açılıp delicesine kürek çekmek istiyorum
Bugün canım çok sıkkın
yarınları düşünmeden bugünü yaşamak ,bugünü yaşarken sorunları unutmak , sorunları unuturken her şeyden kaçmak ve bir tüy gibi rüzgara kapılmak istiyorum.
hatırlarsınız; mehmet emin karamehmet kemal ılıcak’ın efsane gazetesi tercüman’ı yeniden çıkarmak için yeni bir kadro oluşturmaya başladığında, nazlı ılıcak ve oğlu mehmet ali ılıcak’ta (kısaca ılıcaklar demekte fayda var!) yeni bir gazete çıkarma hazırlığındaydılar. ilk olarak başka bir isim düşünürlerken gazeteyi karamehmet’in gazetesinden önce çıkarmakla kalmayıp isminin önüne de dünden bugüne takısını ekleyip tercüman gazetesini çıkardılar. karamehmet böyle bir salvo karşısında alelacele halka ve olaylara tercüman gazetesini yayın hayatına başlatmak zorunda kaldı. isim hakkının kimde olduğu tartışmaları aylarca medya sitelerini meşgul etti. her iki tercüman türevi de beklenen başarıyı sergileyemediler. ılıcakların mali krizine girmesi sonucu dünden bugüne tercüman gazetesi’ni yeni medya patronu turgay ciner aldı. turgay ciner işadamı arkadaşı karamehmet’le kavga etmek yerine uzlaşma yolunu tercih edip aynı kadro ama başka bir isim altında yeni bir gazeteyle yoluna devam etmeye karar verdi. gazetenin ismi bugün olacakmış. fakat tv reklamlarından gördüğüm kadarıyla bugün gazetesi dünyaca ünlü bir gazetenin logosuyla benzerlikler taşıyor. yukarıda gördüğünüz usa today gazetesinde mavi yazının sol tarafında dünya haritası varken bu gün gazetesinde sağ tarafta türkiye var. arka zemin aynı şekilde mavi ve yazı fontu da çok benzer. bu gün gazetesi tek kelimeden ibaret olduğu için bu hecesi türkiye haritasının solunda kalıyor. gün hecesi ise altta usa today gazetesinde today in altta olduğu gibi.
Uykuyu, boşa geçip zaman olarak gören ve yaşadığım her anın farkında olmak isteyen BEN, bu sabah yine erkenden uyandım. Bulutlar kapatmıştı bu sabah gökyüzünü, hafif, serin bir rüzgar vardı sahilde… Önce güzel bir kahvaltı yaptım, sonrasında dün giydiğim elbiseleri tekrar giydim ve çıktım dışarıya… 1 saat kadar yürüdüm, günün en güzel zamanı olan sabah saatlerinde…
Sonrasında şirkete geldim ve geçtim bilgisayarımın karşısına…
Sanırım bugün yine dün’ümü tekrarlayacağım, tıpkı dün bir önceki günü tekrarladığım gibi…
