bildirgec.org

ben hakkında tüm yazılar

MÜRURUZAMAN

maltoferfol | 01 June 2009 11:48

Zamanın sonsuzluğa üfürüldüğü an.
Boğuk bir çığlık, sessizce fısıldayacak zamanı.

Aşıma uğramış, yıpranmış yusufçuk kanatları boynumda.
Kısılmış, kırışmış yeşil bakışlar!
Müruruzamana uzanmış gözler…
Busesinde tadılmış lezzet…
Süzülen tuzlu gözyaşları…

Güçlü kanat çırpışlar, yıpratırcasına.
Var oluş sebebinin tozlarını silkelemek hiçliğe.
Üfürmek sur çığlığında kuyuya zamanı.
Topla! Zamana emanet ettiğin yusufçukları!

! ? . , : () … = 3.1416

maltoferfol | 15 May 2009 10:12

Kelimelerin arasına sıkıştırdım noktayı . virgülü , ünlemi !
Boşlukları ( parantezle )kapattım.
Terimler anlatacak var oluşumu.
Virgül çoğaltacak hasreti ,
Ünlem şaşıracak gidişine !
İki nokta açıklayacak sensizliği :
Soru işaretleri cevap bulacak bilinmezliklere ???
Üç nokta betimleyecek benzer duyguları
Tırnak işaretleri ” iz “ bırakacak parmak uçlarında.
Düz – çizgiler sınırları belirleyecek.
Sınır bende başlayıp sende son bulacak.
Bir kelime…
Kelimelerin anlattığı kadar olacak,
Bir işlem…
Pi sayısına eşitlenecek

tırım tırım

taha3045 | 28 April 2009 13:46

Mutlu eden,mutsuz eden ve olan ben
sensiz yaşayamayacak olan ama
bal gibi de yaşayan ben..

Sevgiden sıkıldım
aynı tas aynı hamam
severek yeniden doğmak
severek seni boğmak
arasında fark yok sanki
Bir karar aldımyürekten çıkartılacak
ve bir daha içeri alınmayacak.

Dedim ya ben,
bir kedi misali ben
sokaklarda dolaşan,çöplerde dolanan
bu hayattan bıkmış
Allah’ın belası çöplük hatıralarıyla yaşayan
yutacak bir aşk arayan kılçık misali
midesi ve kalbi isyan etmiş
nankör olan ben.

Düşlerle mırıldanan ben,
kalbinin kapısını kapatmış gibi görünüp
aralık bırakmayı ihmal etmeyen,
aralıktan sinsice bakınan
gözlerine batanı görünceusulca kapıyı kapatacak olan
pisboğaz kalpli ben.

Bilmiyorum:(

sencebence | 20 April 2009 18:35

Gün gelir
Hangi gün
Sen gelir
ben bilmiyorum kim
O gelir
Bu gelir
O ve Bu derken
Şu gelir
inan bilmiyorum daha kimler
Biz geliriz
Siz gelirsiniz
Onlar gelirler
Hala bilmiyorum başka neler
Bambaşkalık gelir
Hayatın bittiği an gelir
Nerede olduğunun anlamsızlaştığı an
Senin ne olduğun an
Senin ne olacağın an gelir
Ne olursun da gelirsin?
İŞTE ONU HİÇ BİLMİYORUM 🙁

GEÇMİŞLEGELECEĞİMŞİMDİ

maltoferfol | 17 April 2009 14:45

Gecenin ayazı vurduğunda gündüzün günışığına
Kimdir kaybeden?
Gece karanlığından vazgeçer mi?
Ne gece vazgeçer yıldızlarından.
Gündüz günışığından vazgeçip karanlığa döner mi?
Ne gündüz kapatır ışıklarını güne.
Bu kadar acımasız değildir zaman.
Merhem olur ruhuna ne koku hissedersin ne de bir yanma.
Terk eden bir sen değilsin ki.
Çocukluğum, gençliğim ve sonra geleceğim…
Bir tek ruhum gitmeyecek benden.
Ve sen de gitmedin, seni ruhuma hapsettim.
Gittin.
Gelecek misin zamanında?
Geçmiş zaman hatırlatacak mı şimdiki zamanı bana?
Zamanla başım dertte.
Başlarım böyle zamana ne çok zaman var şu hayatta:
Geçmiş,gelecek,geniş…
Bir tek zamanı yaşasak.
Zaman hep şimdiki zaman olsa.
Geçmişi hiç hatırlamasak.
Gelecek zamanı düşünmesek
Bu mümkün mü?
Hayır!
Sen şimdiki zamanda gittin.
Geçmiş zamanda seni hatırlıyorum.
Gelecek zamanda özlüyorum.
Bir de hayatıma sonradan eklediğim beklenen zaman var.
Sanki zamanlar çuvala girdi.
Her zamanı yaşıyorum.
Buna rağmen tüm zamanların bana seni yaşatması…
Hayır!
Sensiz geçen hiçbir zamanı yaşamak istemiyorum.
Bu mümkün mü?
Hayır!
Ya o zaman…
Ölmeli miyim peki nasıl?
Ne yaparsam çabuk ölürüm?
Beynimden mi başlamalıyım yok etmeye?
Bunu yapamam seni düşünüyor.
Kalbimi mi söküp atmalı mıyım göğüs kafeslerinden?
Bunu yapamam kalbim hissediyor.
Gözlerim, ellerim bir de bütün benliğimi taşıyan ayaklarım.
Bunlardan da vazgeçemem.
Gözlerim senin ışığınla görüyor etrafını.
Ellerim sana uzanmak için hareket ediyor.
Ayaklarım sana gelmek için beni taşıyor.
Ben gitmemeliyim senden.
Ne geçmiş zamanda gelişimi hatırlayacaksın.
Ne gelecek zamanda gidişimi bekleyeceksin.
Ne de şimdiki zamanda gideceğim.
Ve sana hiçbir zaman şimdiki zamanı yaşatmayacağım.
Hayır!
Bunu yaşamalısın.
Sen gittiğin an,
Ben gittim.
Ama senden değil kendimden gittim.
Ansızın kalakalacağım.
Duracak her an.
Ve başlayacak sonsuz zaman.
Geçmişimle geleceğim şimdi geniş zaman!

çocuk bayramına doğru

nazokiraze | 17 April 2009 12:33

Bugün 17 nisan , kendini kartlaşmış buluyor insan, kaç yıl önce heyecanlandık bugün unuttum, altı gün sonra çocuk bayramı diye. Dilimde bir mırıltı sabah sabah 23 nisan kutlu olsun, sevinin büyükler, övünün küçükler..

Ya kızım bile heyecanlanmıyor 23 nisana nede olsa yediye gidiyor, demek o bile büyümüş , ben hayda hayda büyümüşüm. Boyum kısa oldugu için hep en önde oldugum 23 nisan törenleri aklımda, ortaokullulara bakıp kıskandırmaya çalıştıgım (bu bizim bayramımız süslü,püslü giyindik siz öyle salak salak bakın edasıyla) sonra da 19 mayısta benim onlara hainlikle baktıgım( biz çocuk şarkılarıyla oynamıştık,ama onlar genç ya Madonna şarkılarıyla dans ediyorlar) Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı.

ben de insan mıyım be

taha3045 | 23 March 2009 14:03

Anamızın rahminden çıkar çıkmaz önce aglamayı öğrendik, sonra gülmeyi, minnet duymayı, mutlu olmayı,mutlu olurken düşünmeyi,sevmeyi, koşulsuz sevmeyi.

Büyüdük ayaklarımız havalandı,kadınları tattık,bulutların üzerinde yatmaya alışırken, aniden yere çakıldık ve acıyı tattık. Böylece mutsuz olmayı, acı çekmeyi tecrübe ederek, hayatta kalmayı, kuvvetli olmayı da öğrendik. Hayatta kalmak da bize birşeyler öğretti, yaşarken acımasız olmak ve acımasız olurken mantığı. Mantık sayesinde duyguları dizginleyebildik, gerektiginde kalbimize duvarlar örebildik.

sür(real)tük

| 16 March 2009 10:04

Şeytan korkularım naçizane sevaplarımdı insanlığa, sen olmadan akıttığım gri kan’larıma
Girdim düşüne hayal sandığım karnene notu düşük hayatın gülümse birazda kahpece…
Yazım dilim kaprisli birazda cinayet meyilli, rüyanın sonunda hep ben ölüyorum ama…
Onca katlettiğim gülün anısına kabuslarına ben sahip olmalıyım oysa…
Paranoyak bir çözümleme…

Sessiz kaldırımlarına düşürdüğüm onca gölge herkese karışıp seni ararken kendimde kaybolmuşluğun hesabını ödeyemedim sen yokken hayatımda. Hep bir palyaço oldu hayatımda bazen tanrı olmasını da diledim bize yaptığı şakadan sonra ne yazık ki sonunda o ağladı…
Biz güldük

gmail de gariplik! yoksa yeni bir hizmet mi?

herkesbenibuisimletaniyacak | 09 March 2009 11:09

birkaç ay önce sorduğum bir soru anlaşılmamış ve kör cahil yerine konmuştum ama bugün benzer bir gariplikle hatta çok daha fenasıyla bir kez daha karşı karşıya kaldım.

x: isim
y: soyisim

[email protected] adresimden [email protected] adresine mail yolladim. ( xy@gmail adresi benim degil. amacim kimin kullandigini veya aktif olarak kullanilip kullanilmadigini ogrenmekti. )

fakat işin garip tarafı yolladığım bu mail bana ait olan [email protected] (isim ile soyisim arasinda nokta isareti var) adresindeki spam kutusuna geldi!

xy@gmail adresine gönderilipte bana gelmiş başka ileti varmı acaba diyerek gelen diğer 500 spam’ı inceledim ve yaklaşık 15 ileti ( bunların yarısı bana ait olan x.y@gmail adresine gönderilmek istenirken yanlışlıkla xy@gmail adresine gonderilmis iletiler. ) buldum.

Mükemmellik Sendromu

admin | 02 March 2009 12:35

Mükkemmelik Sendromu dediğim şey; genelde kadınlarda görülüyor. Başlangıcının kadınların yoğun olarak iş hayatına girmesiyle olduğunu düşünüyorum. Kadınlardan beklentiler arttı. Artık kadın dediğin sadece evine, eşine, çocuklarına bakan değildi, artık evin giderlerine ortak olduğu kadar, gelirlerine de ortak olandı.

İlk başta kadınlar biraz zorlandı. Zaten yorucu olan ev çocuk eş üçgeni artık genişlemişti. Şimdi bir de iş köşesi vardı ki üçgen, üçgen olmaktan çıkmıştı. Elimizde bir köşeden diğerine sürekli koşturabileceğimiz bir dörtgen vardı.