İlk kez 2007 yılı Haziran ayında Google Video’da yayınlandı. Yayınlanır yayınlanmaz günde 70 bin,ayda yaklaşık 2 Milyon izleyenle internet üzerinde en çok izlenen ve toplamda en çok indirilen film oldu. 15 Mart 2008’de dünya genelinde gösterim günü ilan edildi ve 1800 noktada özel gösterimler düzenlendi. Aynı gün Türkiye’de Boğaziçi Üniversitesi’nde ve Atlas Pasajı Nefes Cafe’de gösterildi. IMDB’de 8.8 puan aldı.
Yakın zamanda vizyonlarda olan “I Am Legend” filmi ile tekrar gündeme gelen insansız dünya (bana göre bir ütopya) fikri birçok kişinin ilgisini çekiyor. Kendimizi boş bir dünyada yalnız düşünüyoruz. Tabii aynı şeyi yapımcılar da düşünüyor ve “Life After People” isimli belgesel hayata geliyor. Dünyanın ünlü yapılarının bizden sonraki halleri üç boyutlu olarak yeniden tasarlanmış. Binaların ve köprülerin yıkılışlarında mühendislerle birlikte çalışılmış. History Channel yapımı olan belgesel DVD olarak satışa sunulmuş. Ayrıca belgeselin web sitesinde Will Smith‘in durumuna düşerseniz ne yapmanız ve ne yapmamanız konusunda bilgiler de var. Gerçekten ilginç bir çalışma.
Fuat Uzkınay adı pek çoğunuza tanıdık gelmeyecek, ilginizi çekmeyecektir belki. Peki, ilk Türk filmini çeken kişidir desem, dikkatinizi celbeder mi? O zaman sizi şöyle alayım.
“Ayastefanos’daki Rus Abidesinin Yıkılışı” adlı 150 metrelik bir belgesel niteliğindeki film, I. Dünya Savaşı sırasında 14 Kasım 1914’te Fuat Uzkınay tarafından çekilmiş ilk Türk filmi olarak kabul ediliyor. Konu Ayastefanos’taki Rus Abidesinin yıkılışı 🙂 93 Harbi olarak bildiğimiz 1876’daki Osmanlı-Rus savaşında Ruslar çekilirken ilerleyebildikleri en son noktaya yani Yeşilköy’e bir anıt dikmişler. I. Dünya Savaşı’nda Ruslarla tekrar karşı saflarda yer alınca anıtın yıkılmasına karar verilmiş. Bunun için önce yabancı bir yapımcı şirketle anlaşılmış. Sonra, o zamanlarda sinemayla ilgili çalışmalarda bulunmuş (aynı yıl ilk Türk sinema salonunun açılmasında ön ayak olmuş kendisi) Fuat Uzkınay’da karar kılınmış. Uzkınay da anıtın yıkılışını an be an görüntülemiş. Böylece ilk Türk filmimiz çekilmiş.
geçen aylarda doğu almanya‘nın MDR televizyon kanalı tarafından hazırlanan bir belgeselde, almanya’da komünizmin etkisiyle “pornografi içerikli film çekimlerinin” yasaklandığı sıralarda, bu tarz filmlerin doğu almanya ordusu mensupları tarafından birinci elden üretildiği ortaya çıktı.
Tam gaz müzik ve insanın iç organlarını alt üst eden bir rock&roll. Shine a Light, 2006 yılında, New York’taki Beacon Theater’da çekilmiş. Filmde dikkati dağıtan kamera ve vinçlerin Mick Jagger’ın öfkelendirdiği oluyor ama Scorsese tınmıyor. Tam tersine, on sekiz kamera, reçele üşüşen sinekler gibi Mick Jagger’ı bir geri vokalistle birlikte She Was Hot’ta coştururken, Keith Richards’ı, görmüş geçirmiş sesini You Got the Silver’a akıtırken, Ron Wood’u, Keith’e bile bir gitarın neler yapabileceğini gösterirken ve Charlie Watts’ı, davullarını doruğa ulaştırırken çekip duruyor. Arşivlik röportajlar insanı şok ediyor: Geçen zaman yüzlerinde çizgiler oluşturmuş ama enerjileri hala patlamaya hazır. Misafirlerin çekimleriyse apayrı. Jack White, Loving Cup’taki idolleriyle birlikte heyecanlı görünürken Christina Aguilera Live With Me’de Mick Jagger’la kendi seksi yolunda buluşuyor. Son darbeyiyse, Stones’la kapışarak ve ağızlarını açık bırakarak, blues efsanesi Buddy Guy, Champagne & Reefer’la vuruyor. Stones seyirciye çalıyor, kameralara değil, ancak set o kadar samimi ve Scorsese’nin odaklamaları o kadar yoğun ki üç boyutta da konseri yaşıyorsunuz. Oradaymışsınız etkisi veren bu büyücü adam, ışığını gezegendeki en büyük rock grubuna yansıtan usta bir yönetmen. Mutlaka seyredin.
KÜNYE:
“Sarı Zeybek” isimli belgeselin çekimleri sonunda bitmiş. Ata’mızı canlandıran kişi Turk Halk Müziği yorumcusu Sümer Ezgü. Herşey iyi güzel iyi niyetli bir çalışma ve ortaya konulmaya çalışılan bir ürün. Fakat anlamadığım nokta, bu kadar ses getirmesi için uğraşılan bir belgeselin makyajı bu kadar kötü mü olur? Buradaki resimleri görünce ne kadar özensiz bir iş yaptıklarını anlamak çok da güç olmayacak.
Ayrıca bir lafım da Vatan Gazetesine. Böyle bir başlğı çok aradınız mı? “İşte yeni Atatürk” . Yeni, eski nasıl bir mantıktır çözmek mümkün değil.
musalman hindistan’da 1927 yılından bu yana faaliyet gösteren bir gazete, asya’daki diğer gazetelerden en önemli farkı ise gazetenin elle, katipler tarafından basıma hazırlanması. premjit ramachandran‘ın filmi the last calligraphers ise bu gazetenin ve katiplerin öyküsünü anlatıyor.
http://weirdbase.blogspot.com/2008/01/incredible-crab-invasion-millions.html
