unutulmak ne kötü bişeymiş ya bu genç yaşta anladım ki keşke anlamasydım üniv. e gittim koca koca süper arkadaşlıklar edindim ama nasıl bir şeyse okul bitti arkadaşlık bitti gibi bişey oldu askere geldik bi iki dostumuza dışında adımızı söyleyen olmadı eski doostluklardan zaten hiç basetmiyorum. nedeninide bulamadım henüz bu olayın ki ortamlarad öle zorla insanların kendlerini kastırarak konuştukları biri olmadım gelenler kendileri geliyordu dertlerini problermlerini paylaşıyordu. ama ne olduysa birden oluyor hayatta birden her şey kesiliyor bazen düşünüyorum empaeti yapıyorum onların yerine geçiyorum kendime ordan bakıyorum öle unutulacak hatırlanmayacak bi insan olduğumuda düşünmüyorrum ama kader diyorum bu savaş lardan derby lerden festivallerden bize sıra gelmiyo heralde sağlık olsun der ve köşeme geçerim….