Sensizlik

Sensizliğin üzerinden geçtiği dakikalarda

Yavaş yavaş kendini toparlarken benliğim

Yanaklarım biraz olsun kurudu

Düşmeyince gözyaşlarım üzerine

Ben bu yorgun şehirden daha yorgun

Çiğnerken adımlarım kaldırımları

Beynimi yiyordu hain kurtları düşlerin

Adımlarımsa benden habersizdi

Peşi sıra takipederken birbirini

Yanımdan geçip giden rabalardı

Sessiz misafirlerini taşıyan sonların

İçi boş kafataslarında ruhsuzluklarını taşıyan insanlar

Olmayan yerlere gitmeye çalışıyorlardı

Ruhum muydu bu kaosu yaşayan

Yoksa ben miydim ona bunları yaşatan

Çekilen acı mıydı yoksa

Derin bir kuyu muydu bu düştüğüm

Ben son raunda girerken zor bela

Bu sorularla girdiğim kavgada

Birden bir havlu düştü

Ellerinden yaşam ringinin ortasına

Tam bir sessizlik vardı hayat denen salonda

Gerçektende oradaydın üzgün gözlerle

Sanki bilincindeydin her şeyin

Uğruna yenildiğim her savaşın acısı vardı yüzünde

Ama hala eksiktin sonuçtan

Farkına varamadığın şeyin farkında olmadan

Bilmem bilebilir miydin bilmen gerekenleri

Ama artık bende yoktum ki

Bilinenleri, bilmen gerekenleri anlatan…