Sevdim…Ben sizi çok sevdim.Umutsuzlukta da sevdim, umutlarımda daher güneş batışındave ay pencereme doğarken de sevdim.Üzüldüğümde oldu severken, kırıldığımda;ay ışığının gözyaşıma vurduğu da.Yalnızlıktan bıkarken sevdim, tedbirsizceyıldızların bulutların aşkına sevdim;acımaksızın kendime.Fırtınamda da sevdim sizi, felaketimde de,boğazımdan bir lokma geçmediğinde de…Kaderimden de sevdim sizi, yüreğimden debeynimle, gözümle, kulağımlakim bilir belki de ahmaklığımla sevdim…Bir sahil kasabasında ıssızlıkla mücadele ederken debir sarp geçitten yalın ayak yürürken de sevdim sizi.Yalın bir sevda masalınıbir kaç güzel sözle donatırken debir samyelinin, odamın perdelerini keman melodisiyle süslediğinde debir kardan adam misali erirken de sevdim.Hunharsızca sevdim sizi.Titrek mum ışığının gölgesindeHayalinizle konuşurken deDerin derin dalıp; gizli gizli ağlarken de.Bırakalım sizli bizli resmiyetlerin sığlığını daben birazda SENİ seveyim…