yine onu gördüm. ne güzel gülüyordu. ne güzel, ne mutluyum ya! platonikim yine. çok başkadır platonik aşklar! onu bir dakika görmek, bir kelime konuşmak, sesini duymak bile ne kadar önemli, ne kadar zevkli, ne kadar heyecan verici birşey. acaba o da beni seviyor mu diye düşünmek. aa bak şöyle dedi, böyle baktı diye garip anlamlar çıkartıp kendi üzerine yorumlamak. şimdi şuradır, böyle yapıyordur falan diye düşünmek! biraz insanın psikolojisini bozabilir ama belki de en güzel aşk platonik olanı. bilmiyorum ya ben çok mutluyum şu an! çocukken daha çok yaşanır böyle aşklar ama ben zaten o kadar büyümedim ki
yorumlar
aşkın en güzel yanı, sonradan ayrılmak diye bir sorun yaşamıyorsun :)))
kötü yanı da, cevapsız kalan sorular 😉
pahalı bi bedel diye düşünüyorum ben.
ayrılmıyorsun ama aklını kaybediryorsun.
yazık. vah vah vah
yalan dostum platonik aşk diye bişey yok.
hayata bağlar insanı. üzüntüsü de kendisi gibi çabuk geçer.
katılmıyorum sana ne geçmesi. adamın iflahını keser:)
bir şey varmış, sevmek diye bir şey yokmuş…
platonik aşklarla gerçek aşkları karıştırmayın.
Y. Erdoğanın da dediği gibi pikniklerde k.çımıza batan diken gibidir platonik aşklar. bir tek battığında acır. Ama gerçek aşklar öylemi cam kesiği gibidir. Ömür geçer onun acısı, izi geçmez.
“çük olmuş” derler bizim orda…
cok kötüdür bu durum kimse karsılık görmeden asık olmaz o kişi sizi kendisine asık etmek için ya size tatlı tatlı gülmüstür ya size aptal aptal bakmıstır yada size ilk önce asık gibi yapıpsonrada sebepsiz sacma sapan bahanelerle kacmıstır. kimse kimseye hiçbir tepki yokken asık olmaz. birde arızalı tiplere genelde insan asık olur bunlar ayarsızdır bir bakarsınız onun bu yaptıgı tutarsızlıklara anlam vermeye calısırken asık olmussunuzdur. öfff öffff….
beni tanımadığın için böyle konuşabiliyorsun tabii. Bir tanısan kesinlikle böyle konuşmazdın. :))