Aduket
Aduket

Siyah. Sayın seyirciler, yazıda bir hata var. Lütfen alıcılarınızın ayarıyla oynamayınız. Yazıyı bu şarkı eşliğinde okuyunuz…Eksiliyorum. Yavaş yavaş bitiyorum. Kaybettiğim her hücrede sen varsın. Senin olduğun her hücre benim için bir evren. Ve bütün evrenlerimin güneşi sensin. Bütün sistem senin üzerine kurulu. Azalıyorum. Sen benden gittikçe yeni dünyalar çoğalıyor. Bütün dünyaların merkezinde sen varsın. Bilmem kaç derecelik açılarla senin etrafında dönmeye çalışıyorlar. Ama aslında benimsin. Benden bir parçasın. Bin parçaya bölünmüş bensin. Bensin bir sensin. Sensiz ben bir hiçim.Olmayan bir şey üzerine konuşmak ne kadar boş. Var olmanı o kadar çok istedim ki. Var olduğunu bilmeyi o kadar özledim ki. Var olabilir misin peki? Benim için ol. Bırak herşeyi, herkesi. Benim ol. Ya da olma. Ben senin olayım. Ben, sende olayım. Sende, ben olayım. Sen yanımda ol. Yanında olayım. Yanda olayım, bir adım önünde, arkanda, altında, üstünde. Ama sende…Olmayacak şeyler, birşey olmayacak. Gönül isterdi ki, bütün dünya buna inansa, hayat bayram olsa, tüm dünyada barış, kardeşlik, aşk, sevgi, dostluk.. Ve sen misafirimdin benim tek kişilik masada. Zaten hayatım da tek masalıydı…Masal gibiydi her şey. Ben bir masala inanmayı seçtim. Ama bildiğim bütün masalların sonu kötüydü…Son.İstiklal Marşı ve kapanış…