Niye yazdığımı bilmiyorum sanırım. Belki de biliyorum, yine yalnızlığım ve gereksiz cümleler arasındaki gezintim rahatsız edici bir boyuta geldi. Peki niye itiraf.com’a yazmıyorum. İtiraf edecek birşeyim yok ki. Bu salak dünyada itiraf edecek bir gerizekalılık yapamamış olmam ne komik aslında. Bir tür etkisiz eleman. Kendi içine doğru emilen varoluşsal bir karadelik. Gecenin bi yarısı buraya yazdığı bir kaç satırla rahatlamak isteyen bir zavallı. Galiba bu dünyadan kopamayacak kadar sıkıldım. Ölme isteğini bir noktaya yoğunlaştıramayan bir salaktan gece cümleleri oldu bunlarda. Saat 00:00 bile olmamışken hem de. Sadece diğer parçamı bulup bulamayacağımı bilseydim belki… Belki bu bile bir amaç olurdu, belki bu bile buraya yazmamamı sağlardı. Ekranın köşesindeki penguene bakan bir salaktan içeriksiz cümleler akar ve gece biter. İyi geceler.
