biliyorum devam edeceksin yağmaya, içindeki kin hiç bitmeyecek. arkası dönükken çocuk gücünle sırtına yumruk atmaya devam edeceksin. hiç kimse bilmeyecek nedenini. ne kadar gülümsesen de bahar dallarına, ruhundaki güneş yüzü görmeyen orman biliyor gerçeği. kaçamazsın ama, affedemezsin de. sadece kazıp yüreğini, daha derine bir yerlere gömersin. düşüp kanatınca da ruhunu, tekrar filizlenmesini engelleyemezsin. yaşam boyu gittiğin her yere taşıyacağın gittikçe ağırlaşan, kalbini daha da çok sıkmaya başlayan bir yüktür bu. yorma kendini, nasılsa bir labirenttesin ve peyniri bulsan da sonuç aynı..