bazen o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi;yaşamak bi eziyet gibi sanki..arkadaşlarının sucuğa tapması,yemeğe gidildiğinde illaa dana etinin tercih edilmesi,kokoreç hakkında yapılan uzun sohbetler,gittiğin kafelerin menüsünde yiycek bişey bulamamak,okul yemekhanesinde yapılan her 3yemekten 2sinin et yemeği olması;dolayısıyla senin sadece çorba yemek zorunda kalman….neden diyorum her gün;neden bu ezikliği çekmek zorundayım?niye her yerde et olmak zorunda ve neden her gittiğim yerde illaha sucuk ya da ciğer kokmakta!.(offf,sucuktan tiksiniyorum desem…)
