japonya’da hani iş görüşmeleri sırasında iş başvurusunda bulunanlara uygulanan ıq sorusunu görünce hemen paniğe kapıldım…lakin bu sorular eskiden beri hayatımda salaklığımı tescil etmekten başka bir halta yaramamış,şimdi de gözünü üç kuruş maaşa çalıştığım işime dikmişti…olur ya üç gün sonra bizim patron da kalkıp “efenim sala üç-dört insan bindirip karşıya geçiremeyen adamlara maaş ödüyoruz” deyip yerime sal kullanmayı bilen birini alabilirdi…gelişmiş ülkelerde gördüklerini olduğu gibi kopyalamaya meraklı insanların ülkesinde yaşıyoruz ne de olsa.(Bu japonlar yıllar önce “haliç’i temizleriz ama altından ne çıkarsa bizimdir” gibi uluslararası ihale şartnamelerinde pek de muteber durmayacak bir teklif yapmışlar, güzide ülkemizde geyik üretilmesine çok fazla neden olarak canımı sıkmışlardı zaten.)benim asıl derdim japonlardan ziyade bu bilgilerin internette insanlara doğru bilgiler gibi sunulması ve insanların bunlara inanması…bir eğlence ya da oyun olarak bu tür şeylere tepki göstermem elbette çok anlamsız olurdu.Ancak çok sık yapılan bir şey var ki o da; sanırım oyunun ilgi çekmesi için beraberine ilgi çekici bir haber iliştirilmesi.hele ki bugün gördüğüm bir başka test dikkatimi daha çok internet ve dezenformasyon konusuna vermemi sağladı…bazı fotoğraflar vardı ve biz bu fotoğrafları gördüğümüzde dibimiz düşercesine heyecanlanıyor, heyecandan ne yapacağımızı şaşırarak sevdiklerimizin de şaşırmalarını sağlamaya çalışıyorduk forwad ederek….o da yetmezse şaşkınlıktan dibimizi düşüren bu fotoğrafları print edip, günün mutedil saatlerinde yanımız-yöremizdekilerin de diplerinin düşmesini sağlamaya çalışıyorduk.(bazen fotoğrafları gösterdiğimiz gıcık tiplerin ‘hadi leyn ordan’ demek suretiyle heyecanımıza limon sıkabildiklerine de şahit olmuşuzdur.)o fotoğrafların gerçekliklerini test etmek kesinlikle çok eğlenceli bir oyundu. lakin işin kötü tarafı test sonucunda benim bu fotoğrafların yüzde otuzluk bir kısmına inanıyor olmam gibi trajik bir sonuç çıktı.diyeceğim odur ki eğlencenin ve bilginin fazlasıyla grift olduğu interneti kullanırken, en azından bu ikisini birbirinden ayıralım ya da buna alet olmamaya özen gösterelim.Evet belki de gerçekten japonya’da iş başvurularında böyle bir test vardır…ama o zaman da haberin kaynağını gösterelim.Aktüel dergisi editörünün bir haberin verilmesindeki “biçim” hatası nedeniyle işini bıraktığını öğrendiğimde,bilgi akışı için halen gerçek gazetecilerin ne kadar önemli olduğunu daha iyi anlıyorum.