Gün akar, gün durulur, gün koynundakileri açığa çıkartan afacan çocuktur, kuşluk vakitlerinden de çok önce.Bazen bir günün peşi sıra yollara düşen sen; gün olur, günleri tanıyamaz olursun. Günler arkadaşınken söylediği anlamları ayırt edemez çakıl taşların.Duyduğun kaç nota duymak istediklerini verebilir sana? Bilir misin, senin melodilerin varsa o zaman melodi beğenmezmişsin.Gün olur, engin bir prizmanın algısında kırılırken zaman; sen sen olmak varken bırakıp her şeyi pes eder olmuşsun.Melodiler de böyledir: senin melodilerini keşfettikten sonra, nasıl melodiler kulağına zindan renkler yazarken; yazılır öyle, içine sığmayan tohumlar bir bir…(Yasal Haklar: Kaynak gösterilsin ya da gösterilmesin, hangi dilde olursa olsun içeriğin bir kısmı ya da tamamının kullanılması yasaktır. Bu yazının yasal hakları www.hafif.org ve Astral’a aittir. Bu madde, altında yazmıyor olsa dahi, Astral’ın tüm yazıları için geçerlidir.)