bildirgec.org

Gece!…Sana hiç soruldumu bilmiyorum,bana sorulduğunu da hatırlamıyorum. Zaten bana sorulan sorular kadar, verdiğim cevaplar da anlamsız belki çoğu zaman yalandır. Çünkü cevaplarım karşı tarafın duymak istedikleri olmuştur, nadiren kendimin duymak istediklerini söylemişimdir. Hayır korktuğumdan değil, karşı tarafın işine yaramayacağından saklamışımdır cevaplarımı. Cevabını bilmeyen soru sormaz çünkü bildiğinin başkası tarafından onaylanmasını ister. İşte bu noktada benim cevabımın ne olacağı karşı taraf için değil benim için önemlidir.Aslında derdim bu da değil.Dedim ya. Gece!Karanlık mı? Belki seneler öncesinden sormuş olsalardı “Gece nedir?” diye, cevabım o olabilirdi. Artık değil. Gece asla karanlık değil.Gece, sadece gündüzün hayata göz yummasıdır! Gündüz göz yumar hayata, gözleri açıkken yapamadıklarını yapsın diye. Gündüz, çekindiği için mi göz yumar hayata yoksa göz önündekileri görmemiş olmak için mi? Bence ikisi de değil. Hayatla insanın arasına girmemek için göz yumar hayata. İnsan; gündüzün gözlerine baka baka yapamayacağı eylemleri gerçekleştirebilsin diye göz yumduğunu bilmez hayatın. Bu fırsatın farkında olmadığı içindir ki gündüzün gözlerine baka baka yaşamaya devam eder.gecesensiz kaç gecegecesiz kaç senve ben…nice gecegörmedimgündüzün hayatagöz yumduğunu

Geceden nefret ediyorum. Üzerime karabasan gibi çöküşünden, bu silik yalnızlıktan, karamsar yazılardan başka birşey çıkmayan kelimelerimden… Dinlediğim her şarkıda biraz daha canımın acımasından, hep canımı acıtacak şarkıları bulmaktan, arabeskten nefret ederken belki de en arabesk tavırları göstermekten, içimin acısını durduramamaktan, sürekli çalan cep telefonlarından ve bu isimsiz yalnızlıktan, en çok da kendimden, nefret ediyorum