Deli severken yine uykusuz kaldı gece, yalan olanı sorarken gerçeğe kanan benmişim biz olamasak da. İzin vermesen de seni sevmişim sen istemesen de. Engel olamadım kendime, belki bu bir ihanet ama ne yapabilirim, ben buyum daha farklısı değil. Birazdan sabah olacak, son zamanlarda olduğu gibi doğuşunu izleyeceğim güneşin, benim için doğmadığını bilsem de. Cümlelerimizin asılı olduğu camın önünde durup, sessizliğin soğuk yüzüne dokunucam, garip olsa da. Kendimi astığım saçlarımı kazıyıp ayaklarıma pranga yapıcam, buna gerek olmasa da.Düşsel bir sayıklama bu aslında biliyorum. Lakin düşler değil midir asıl gerçeği sürükleyen insana. Sana bulanmışken bütün bu şehir, nasıl olurda kendimi bulabilirim. Seni sevmekken gerçek olan nasıl olurda düşümle çelişebilirim. Kalışımı kirletmişken dokunuşlarım nasıl olur da acımı içime gömebilirim. Sadece bir müzik var, sadece bir müzik, var olmamıza izin vermeyen bizi anlatan ve sonra susan. Sessizce haykıran ve kaybolan.Nasıl demeli bilmiyorum, hani olur ya, önce susarsın, sonra söylemek istersin ama söyleme zamanı çoktan geçmiştir. İçinde söylememe acısına kilitlenir ve hırçınlaşırsın kendine. Pişman olmadığını sayıklayarak kendini kandırırsın ama inanmazsın. İşte öyle bir zamanda karışır kök toprağa, işte öyle bir zamanda çiçek düşüp izin verir meyveye. Bende böyle bir zamanda izin verdim kendimden sonra seni sevmeye. Dizlerim geriye dönükken bile yüreğim sana dönüktü sadece. Bakmaya korktuğun bir zulüm gibiydim senin için, böyle olmadığını sana anlatmak için ölemezdim. Seni sevmeye başlarken zaten ölmüştüm.Kırmızı zamanın yeşil dakikasında sadece kendine kıvrılıyorum şimdi bir çocuk gibi, kimseye ısrar etmeden. Israr etmek yormak demektir, zaten yaşamlarıyla yorulmuş olan kimseye ısrar etmezken, sana da ısrar etmiyorum.Üşüyor bakışlarım avuçlarına sarılmadan. Sadece soğuk uykunun sıcak düşlerinde yitik bir halde gülümseyebiliyor, o da bazen. Usulca sarılıp, son kez dokunuyorum bu güne, birazdan sabah olacak. Sen fark etmeden aşkı bırakıyorum ayak uçlarına, senin için serdiğim sevda ikliminde sen uyurken. Gidemediğim uzakları düşlerken, kalbimin diğer yanı olan seni bırakıyorum yollara, istemesem de.Birazdan sabah olacak. Güneşi görmek için bakmasam da.