O kadar çok istemiştiki bu bebeği. Önceleri belli etmesede 3,5 sene geçmesine rağmen, neden hala bebek sahibi olamadığının, çevresine daima gösterdiği tatlı tebessümlü yüzünün altına sakladığı derin üzüntüsünü ancak ben anlayabiliyordum. Bir sabah aradı hey arkadaşım teyze oluyorsun artık deyince telefonda hiç bir şey söylemeden dakikalarca ağlamıştık oysa mutluluktan. Bak gördünmü boşuna operasyon olmuş eşim” ben o ameliyat olurken zaten hamileymişim” demişti. Eşi ise “benim girdiğim yolların trafiği bile çöpleşiyor” derdi hep. Aynen operasyon için hastanede sedyede ameliyathaneye götürülürken. “Bak ben boşuna oluyorum bu ameliyatı göreceksiniz”dediği gibi. Evet gerçektende boşuna olmuştu. Benim sevgili arkadaşım zaten hamileydiki. Heyecanlı ve telaşlı geçen bir hamilelik döneminde bebek 4 aylıkken tarama testini yaptırdı. “Bugün test yapıldı bebişim çok sağlıklıymış” demişti oysa. Ne testi diye sorduğumda bebeğin “mongol” olup oladığının belirlenmesi testi demişti.Sonrası doğum için bir ay öncesinden annesinin yanına gitti. Herkes benim için buraya gelmesin yormayayım onları. “Gideyim memleketimde doğum yapayım” dedi. “Tamam canım nasıl istersen biz senin yanındayız kalbindeyiz zaten” demiştim…..3 hafta önceden gelmek istemiş bebek zorluyor anneyi. Gelsin dedik hoşgeldi sefa geldi dedik. Ama…… başka birşeyler var … tamam bebek erken doğdu kuvözde ama hadi çıksın artık…Haberler… haberler… telefon konuşmaları… bebekte bir şey var. İçime kurt düştü birden birşeyşer ters gidiyor sanki. Aradım babayı başka birşeymi var söylemediğin dedim. Evet dedi bebeğin dış görünüşte bir gariplik varmış gözler çekik falan genel özelliklerini taşıyor down sendromunun . Genetiğe yolladılar raporlarını dedi Anneye söylenmedi bağırsak problemi var bebeğin..dendi sadece. Ameliyat olacak. Olsun dedi iyi olsun yeterki…yavrum… Hemen araştırma nasıl bir hastalıktır bu down sendromu (mongolizm) İnternetten baktım günlerce şimdiye kadar bu konuda hiç bilgim yoktu.Geçen hafta sonu yanındaydım arkadaşımın. Hala tam bilmiyor söylememişler. Bende söyleyemedim. Bak diyor bişey varmı benim göremediğim,(daha önce hiç görmemiş down sendromlu birini) ellerine bak ayaklarına bak… Gözlerine bak kulaklarına bak…Bakıyorum… Söyleyemiyorum… gördüğümü.. boğazımda yumru olmuş ağlayamıyorum. Olsun diyor öyle bile olsa o benim yavrum, canım, parçam. Allahım benim bununla başa çıkacağımı görüp vermiştir bana diyor. Bebek sessiz sakin gıkı çıkmıyor. Sadece karnı şişiyor çünkü kalın bağırsağındaki sinir ucu gelişmemiş. 1-2 ay içinde ameliyat olacak. Annnesi kimselere elletmiyor sabahlara kadar uyumuyor sessiz olsada bebek ağlamasada. Annesini hiç üzmesede belki kakasını yapamaz gece rahatsız olur diye hep başında sabahı sabah ediyor.Hala genetikten kesin sonuç gelmedi. Bekliyoruz ….
yorumlar
umarım genetik test sonuçları bebişin sağlıklı olduğunu söyler. sabır ve şans diliyorum yürekten..
biraz önce konuştum artık öğrenmiş gibi konuşuyor benimle. Yapacak bir şey yok diyor artık.Sadece onun için en iyisini istiyorum dedi.
Ebeveyne ecir sabır dilerim. Karamsarlığa itmek istemem ama bundan sonrası çok zor olacak onlar için. Şeytana mı uymalı?
seninle aynı durumdayım çünkü. bende en yaklaşık 3 hafta önce en sevdiğim arkadaşımın, özlemle beklediğimiz bebeğinin, en cici annesi olacakken; şimdi o küçük küçücük bedenin öylece hiç konuşamadan, anne bile diyemeden, hiç duyamadan, hiç hissedemeden öylece bitkisel hayatta gibi büyüyeceğini öğrendim. annesiyle hergün ağlıyorken babasının içten içe eriyişini seyrediyoruz. o güzel, hemde dünya güzeli bebeğinse hiçbirşeyden haberi olmamasına rağmen, ben biliyorum ki o annesini ve babasını çok seviyor. sevmeyi bilmez diyen doktorlarsa bence halt ediyor…..Allah hepinize sabır versin arkadaşım.
bilemiyorum, ama üzüntü verici. herbirimizin başına gelebilecek bir olay.
“Allahım benim bununla başa çıkacağımı görüp vermiştir bana” söylemi ise ilginç ve ilginç olduğu kadar bilimselliği kanıtlanmış bir türetme. anne kendi psikolojisini korumak amacıyla bilinçaltı tarafından üretilen bir koruma içgüdüsü. yoksa akıl sağlığı bozulabilir.