patavatsız hislerim, durmuyor yerindesoğudu, ürpertiyor bedenimi,gitmek ister gibi yüreğimi sallandıran rüzgarlatoz tanesi olup gözlerine batmak,acıtmakya da yerleşmek vücuduna,gözlerinle bütünleşmek…tanımlayamıyorum yaklaşmakta olanıuzaklaşmakta olanınsa farkındayımfarkındalığım yoğunlaştırıyor hayal kuraklıklarımı,açık denizlere demir atmış bir gemi gibiyimgüvertem rüzgar harici miras almamış geçmişimden…rotam yanlış olduğundayakalandığım girdaplarla öğrenmişimsabitlemeyi kendimiya dagideceğim yeri bilmeyiakşam sefası kokusu geliyoriyot kokusu ardındanbir avuç yıldız düşüyor aksimin üstünebir avuç külüm serpiliyorgeç de olsa yanmaya başlayan bileşenlerine,durulmayacak gibi duran suların”bitişim yeni bir liman bulamayışımdan.”diye düşünüyor kaptanve terk etmiyor beni.beklemekteyken seniboyluyoruz en dibini dünyanınöyle içerlerde bir yer ki burası;olmuş olduğun gibi.yorgunum,yaprak olamadığım içinkirişlerim çürüdüğü için dipte.kaldırım taşlarının arasındaöylesine güçlü, çiçek açamadığım için.kaptan gitmiş, diyor balıklarinanmıyorum.bir ışık yaklaşıyorgözlerim kamaşıyor birdensonra palet seslerisonra…