İzmirde yaşıyordum 4 ay öncesine kadar. İşim güzel değildi ama eğlenceliydi.

Aile yüzünden şirin sayılabilecek bir ege kasabasına yerleşmek zorunda kaldım güzel de bir iş buldum gelmeden.( Bu işimse güzel ama sıkıcı) Her şey çok güzel başlamıştı her zaman ki gibi ama yerinde gitmeyen birşeyler vardı çabalıyordum çabalıyordum ama bir yere ulaşamıyordum. Sebebi bence diğer iş arkadaşlarımın çok salak olmasından kaynaklanıyor ve hala öyleler çok salaklar!!!(ne alaka demeyin gelin görün derdim ama neyse)

Sonraları kendime yeni yeni uğraşlar bulmaya çalıştım ama bulduklarım da bana sıkıntı vermeye başladı en sonunda kendimden 9 yaş olan bir bayna hayranlık duymaya başladım (ve ben nişanlı bir herifim) ama …. hnm da göz ardı edilemeyecek kadar çekici ve seksi. Kendisine söyledim bunu açık yüreklilikle önce bana kızdı ve “beni bana bir daha ne mail at ne de telefon et” dedi (iş nedeniyle en az günde bir kez görüşüyorduk ama 🙂 ) Sonra “tatlı dil yılanı deliğinden çıkartır hesabı” tekrar görümeye başladık ben her zaman ki gibi ısrarlarım sonucu bıktırmışım ki “hiç birşey demiyorum artık sana nasıl davranmak stiyorsan öyle davran” dedi. Neyse geçen hafta içinde o’na bir kitap hediye ettim o da bana “keşke 9 yaş daha büyük olsaydın dedi” (Her kitap veren böyle demez ama konuyu fazla açamıyorum önemli olan bunu demesi bence !). Bende kendime yürü be dedim. Öyle işte her gün onunla konuşmak için can atıyor duruma geldim bu ısrarımı daha başka islerde kullansam her halde odtü ‘yü falan bitirirdim. Ama halimden mutluyum. Dün gecede bana dediki nette “sana aşık olacağım bu gidişle seni bir numaralı hayranım ilan ediyorum”. Benim korkum şu aslında. Belki o’nu elde edeceğim böyle giderse ya elde ettikten sonra ne olacak bütün heyecan bitecek! İstemiyorum aslında bıraksın acı çekeyim 🙂 Mazomuyum ne?