sienar denilen yere gittik. Üreticiden tüketiciye ulaşım kampanyası var. Özellikle giyim ağırlıklı olarak bir çok şey oldukça ucuza satılıyor. 4 Aralık’ta bitiyor. Tavsiye edilir.
sienar denilen yere gittik. Üreticiden tüketiciye ulaşım kampanyası var. Özellikle giyim ağırlıklı olarak bir çok şey oldukça ucuza satılıyor. 4 Aralık’ta bitiyor. Tavsiye edilir.
yorumlar
insanın parasının olması, dahası, alışveriş yapması, oldukça hüş bir şey olsa gerek, ben de deniycem bi gün, umarım 🙂
hüş değil de daha çok hoş sanırım.
…açılışta 15 trilyonluk satış gerçekleşmiş…
sana katılıyorum 😉
ya bide millet açız, kriz var, batıyoruz, çıkıyoruz diye yakınıyor. yok demek ööle bişey.
insan sadece bayramlarda giysi alıyor
hoş görmek gerek bu alışverişi bence
bize de sadece bayramlarda giysi alınırdı. Daha dün gibi hatırlıyorum şapkalı ve çantalı elbisemi… Öyle beğenmiştim ki bayram boyunca çıkarmamıştım.
bana alınan ayakkabılarla koyun koyuna yattığımı hatırladım:)
Bu bayram muhabbetini bi duygu seline, hatta taskinina dogru goturesim geldi. Aslinda dini bayramlarin rituelleri bize hep dokunmustur. Sair Bekir Sitki Erdogan’dan eski bi siir. Direkt olarak burun direklerine:
Bayram Gecesi
Bu gece Bayram gecesi
Her taraf mavi, pembe, mor
Bu gece Bayram gecesi
Icim icime sigmiyor
Gorunuyor suyun dibi,
Mahalle, komsular falan
Her sey biraktigim gibi
Babamin oldugu yalan
Dorduncu kapi bizim ev
Ben mangalin basindayim
Iki gozum alev alev
Bu gece on yasindayim
Sofalarda birer birer
Karpuz lambalar yakilmis
Gozume uyku mu girer
Aklima cincin takilmis
Herseyi dizdim soylece
Fotinim, elbisem tamam
Beni affedin kirpiklerim
Bu gece uyuyamam
Bu gece Bayram gecesi
Her taraf mavi, pembe, mor
Bu gece Bayram gecesi
Icim icime sigmiyor
“..bayramların da eski tadı kalmadı sanki..”
hep böyle derlerdi ben küçükken.. “niye? eski bayramlar nasıldı ki?” diye sorardım kendi kendime.. sonra yaş biraz ilerledi, anladım..
sadece bayramlar değil, hiçbir şey eskisi gibi olmuyor..
aslında belki de sorun biz de ha? yani hep aynı şeyleri mi arzuluyoruz ki?
her avrupa maçında aynı heyecanı yaşamak, her sabah yataktan aynı mahmurlukta kalkmak, her akşam yediğimiz yemekte aynı tadı almak, her dost aşık olduğumuzda aynı duyguları yaşamak..
şimdi üç-dört günlük bayram tatili var önümde ve benim ailemle ziyaret etmek (zorunda) olduğum bir sürü eş/dost/akrab takımı..
hiç mi hiç istemiyorum ama, yerine başka şeyler yapmak, dört günlük tatili daha iyi değerlendirmek istiyorum.. ama ne yapmak istedğimi de bilmiyorum..
evde oturmak? hafiflemek? oruca inat evdeki tüm şekerleme/çikolataları mideye indirmek?
hiçbiri mi acaba?
ben hiç kıyafetimi başucuma koyup, heyecanla bayram sabahını beklemedim de ondan mı bu eksiklik?
eksiklik? ben eksik miyim? nedir benim farklı kılan?
öff.. öff.. bayram demeyin bana!