Aşk…Dünyada varolan tek insancıl duygu.İnsanlığın varoluş gününden beri modasını hiç yitirmemiş tek duygumuz.Aşk Adem ve Havva dünyaya ilk geldiğinden beri var ola gelen tek şey aslında.2000 li yıllara kadar gelen ,her ne kadar zaman aşımına uğrayarak boyut değiştirse de, aşkın kitabı defalarca yazılmadı mı?.Kimse aşık olmaktan vazgeçmedi.Her zamanın,her dönemin büyük aşkları oldu.Aşk uğruna intiharlar,herşeyden vazgeçmeler ve daha pek çok şey..Aşk her devrin sultanı oldu.Devirler ilerledikçe aşk bambaşka şekillendi ama genede kutsallığını korudu.Aşk sadece iki insanın aşkı olarak tanımlanmamalı zaten.Pek çok aşk var ona bakarsanız.Doğa aşkı,Allah aşkı,evlat aşkı,anne baba aşkı vb gibi…Bu dünyadan aşk duygusunun silindiğini bir düşünün.Geriye ne kalır insanlığımızdan.Aşkla birlikte pek çok duygu terk-i diyar eder ellerimizden.Bu dünyanın hamuru aşk ve sevgi.Onlar giderse tüm duygular peşi sıra gider ve farkımız kalmaz dağtan,taştan.O yüzden hep yaşanmalı aşk.Her ne kadar boyut değiştirsede zaman ilerlediğinde hep yaşamalı ve yaşatmalıyız.Çünkü aşk olmazsa nasıl anlarız insan olduğumuzu?