BELKİDE
Sevmek, içgüdülerimizin bize yaşattığı sonsuz doyumsuz bir haz gibi gelir yaşarken. Bu hazzı yaşamak için yaşam denen yolda umarsızca koşarız her molamızda biraz daha bizden bırakırız yaşam koşusunda koştururken bazen de bir şeyler alırız durduğumuz yerlerde, daima bizimle koşacak bir dost ararız aynı ritmi yakalamak isteriz bir yürekle.
Peki bunca koşturma canın arasında kendimizi ne kadar severiz ? Bu dengeyi ne kadar kurarız bilinmez ne kadar açarız yüreklerimizi bütün günahlarımızı durduğumuz yerlerde ne kadar cüretkar oluruz terk edişlerimizi ihanetlerimizi aldatmalarımızı aldatılmalarımızı ne kadar anlatırız……