bildirgec.org

umut sarıkaya

| 24 August 2005 18:58

yiğit özgür ve ersin karabulut’tan sonra penguen çizerleri kitapları serisine eklenecek isimlerden birisi umut sarıkaya olacakmış. HBR MAYMUN, AKSAK KURBAĞA, SOLAK, SOYTARI, ATOM gibi çeşitli dergilerde çalıştıktan sonra bu günlerde Lombak, Kemik ve Penguen dergilerinde çizerliğine devam ediyor.

(bence) umut sarıkaya’nın çizgisinin iyi olduğu söylenemez ama espiri yeteneği diğer çizerlere göre az gelişen çizgisini bir nebze unutturuyor. “alo’kemik ten arıyoruz”, “benim de söyleyeceklerim var” köşelerindeki düz yazı yeteneği “işimdeyim gücümdeyim” köşesindeki çizgilerinden daha iyi olduğunu düşünmüş olacak ki penguen ekibi eylül ayında umut sarıkaya’nın “benim de söyleyeceklerim var” köşesindeki yazılarını kitaplaştıracaklarmış.

“- şunu hiç unutma ki aşkım, unutulanlar unutanları hiç unutmazlar. bunu sakın aklından çıkarma..
+ ay timuçin tamam unutmadık… 5 milyon borcumu ödiycem ama yanımda bozuk yok anlasana..
– bak şurda bakkal var.. ver bozdurayım getireyim kara vicdanlı”
-eylül 2003, umut sarıkaya.

bomba gibi bir web firması olmak için

azurenus | 24 August 2005 14:37

bomba gibi bir web firması olmak için kuracağınız dotcom işin bazı özelliklere sahip olması gerek. başarıya götüren 10 öneri:

[10 steps]

  1. insanlar için sorun olan bir şeye en sade ve etkili çözümü bulun
  2. kitle ile dialog halinde olun.
  3. yeni özellikleri gün gün ekleyin. hepsini bitirip açmaya kalkmayın.
  4. hizmet dağıtın.
  5. sisteminizden ayrılmak isteyenlere yardımcı olun.
  6. kolay kullanılabilir ara yüzler üretin. ekstra klik devri kapandı.
  7. bedava ürünler üretin.
  8. bütçenizi klasik pazarlamaya para harcayarak ziyan etmeyin.
  9. ucuzcu olmayın, çok da ödemeyin.
  10. rakiplerin iyi yaptığı özellikleri alıp siz de iyi yapın.

unutuldum kurutulmuş yapraklar gibi….

willennium | 24 August 2005 10:57

unutulmak ne kötü bişeymiş ya bu genç yaşta anladım ki keşke anlamasydım üniv. e gittim koca koca süper arkadaşlıklar edindim ama nasıl bir şeyse okul bitti arkadaşlık bitti gibi bişey oldu askere geldik bi iki dostumuza dışında adımızı söyleyen olmadı eski doostluklardan zaten hiç basetmiyorum. nedeninide bulamadım henüz bu olayın ki ortamlarad öle zorla insanların kendlerini kastırarak konuştukları biri olmadım gelenler kendileri geliyordu dertlerini problermlerini paylaşıyordu. ama ne olduysa birden oluyor hayatta birden her şey kesiliyor bazen düşünüyorum empaeti yapıyorum onların yerine geçiyorum kendime ordan bakıyorum öle unutulacak hatırlanmayacak bi insan olduğumuda düşünmüyorrum ama kader diyorum bu savaş lardan derby lerden festivallerden bize sıra gelmiyo heralde sağlık olsun der ve köşeme geçerim….