bildirgec.org

pazar sinirleri

| 02 September 2002 00:08

Bugunku gazetelerde yine birbirinden mukemmel haberler, kose yazilari ve resimler var. Tabii dizayn konusunda da benzersiz uygulamalar mevcut; insan sayfaya bakinca gozu bi fena oluyo. Bir belediye baskani (Izmir), ‘sehrimizin kizlarini ozgurluk guzellestiriyo’ demis. Milliyet’in Pazar ekinde ‘cool olmak ya da olmamak’ diye pek guzel bi haber var. Cesitli tipler, hangi unlu cool hangisi diil ve bu nasil bi haldir diye goruslerini belirtmisler. Bazi arkadaslara tavsiye ederim. Yine ayni ekte tam sayfada, esek kadar puntolarla su manset atilmis: Johnnie Walker: Hep ileriye, daha iyiye! Oh-oh, keep walking beyler. Sayfanin hicbi yerinde bunun bi reklam oldugunu gosteren en ufak puntoda bi yazi dahi yok. ‘En guzel cinsel fanteziler’, ‘Internetin kanunu yok, suclusu cok’ gibi basliklarla surup giden ve insana taptaze duygular veren bi ek. Aslinda Ertugrul Bey’in yazisini okuyana kadar dengem tam olarak bozulmamisti ama su satirlari gorunce, bu adama hic kimsenin rakip olamayacagini bir kez daha anladim: ”…Patlayan fisekler, ortaligi inleten 10. Yil Marsi bana aynen Amerikalilarin 4 Temmuz veya Fransizlarin 14 Temmuz bayramlarini kutlamalarini hatirlatti. Dikkat ettim, tatil koyunde kalan butun turistler programi sonuna kadar buyuk bir keyifle izlediler. Gece oradan cikip kaldigim tekneye dogru giderken, baska tatil koylerinden de ayni nakaratlar yukseliyordu: ‘Ciktik acik alinla, on yilda her savastan’. Deniz sakindi, hilali biraz gecmis yarim aya yaklasmis o guzel isikli top, Torba Korfezi’nin uzerinde icimi aydinlatiyordu. Sadece beni degil, butun Turkiye’yi…” Acilen bertaraf edilmesi gerekenler listesinin basina Ertugrul Abi’yi koyuyorum. Liste soyle devam ediyor:

Randımanlı gitmiyor hayat

kaptanhayal | 01 September 2002 22:30

İş değiştirdim. Daha iyi bir ücret ve daha iyi bir ücrete çalıştıkları için, yüzleri gülümseyen insanlardan oluşan sosyal bir ortam. Bense, burada ne işim olduğunu soruyorum günlerdir kendime. Buradayım çünkü yaptıkları işi iyi yapıyorum.

Oysa yaptıkları işe inanmıyorum, değerlerine inamıyorum. Burada olup biten hiçbir şeye inanmıyorum.

“Hayatımı kazanmak zorundayım” salaklığına da yatmayacağım. ‘Para için yaptım’ bunu diyeceğim, ‘yemedi’ diyeceğim.

Yarın istifa edebilirim.