baylar bayanlar; bayanlar demişken ve yeri gelmişken herkesin tanrıça zannettiği hekate’nin – ki vardır tabii ki öyle bir tanrıça- zannedildiğinin aksine gayet errrkeksi bir alman folk grup olan hekate olduğunu belirteyim hemen, bir gizem de tarihe karışsın. paso marş ritmleri kullanan gittikçe sıkıcı bulmaya başladığım grup.
dün arka sokağımızda 28 yaşında bir eleman, kendisini çattadanak diye binadan aşağı atmak suretiyle intihara teşebbüs etti. çok kötüydü çok.
olay sırasında tevede priştina için kendini yerden yere atan kadını izliyordum; zanalar kurdish style popstar eylemlerine devam ediyorlardı, önceki gün öldürülen askerin evine ziyarete gitmişlerdi; şehit erin babası zana’nın elini öpmeye kalktı! önde gelen kürt milliyetçilerimizin şovu devam ederken ambulans geldi ve intihar eden çocukla annemi hastaneye kaldırdılar. bizimki yolda ayıldı neyse ki.
albüm belirli bir kategoriye sokulamaz zaten, bir yaşamı anlatıyor, ölümü ve doğumu. light of day, day of darkness yetenekli bir müzisyenin yaşama dair ağıdı ve umudu. kotarması ve dinlenmesi zor bir albüm. arkasından 