bildirgec.org

Cesedi kaybolduktan 75 yıl sonra bulunan George Mallory kendisine ‘neden Everest’ diye soran gazeteciye tarihe geçecek bu cevabı vermişti: ‘Çünkü orada duruyor ‘

Bir papazın oğlu olan Mallory küçük yaşta kilisenin tepesine tırmanarak başlar zirve yolculuğuna, sonrasında Cambridge yılları boyunca hayatı tırmanmakla ve zirve hırsıyla geçer.

George Mallory ve Ruht

1.Dünya Savaşı’ndan üç gün önce Cambridge’de tanıştığı Ruth ile evlenir ve savaşa katılır.Orada kanla tanışan ve ölümle yanyana duran Mallory savaş dönüşü bir karar alır, artık hayatını dolu dolu yaşayacaktır.

Kraliyet Coğrafya Derneği tarafından başlatılan Everest Keşfi için en başta düşünülen isim Odur ve bu tamda istediği şeydir.Ortada bir harita, bir bilgi, teknoloji yokken 1921 yılında ilk keşfine çıkar ve Everest’i yakından görür.Dört aylık arayış sonunda zirveye ulaşabilecek yolu bulur ancak yağışlardan dolayı tırmanamaz. Zaten Everest’i gördükten sonra bu dağ Mallory’de saplantı haline gelmiştir.

Küçük bir çocukken sinemaya ne zaman gitsem Alaska Frigo yemek için kıpır kıpır kıvranırdım, aslında şu anda küçükken benim sinemada ne işim vardı ?diye soru sormak gerek.Öyle ya bizim dönemimizde şimdiki gibi animasyon yapımlar yoktu ki,büyüklerimizle gittiğimiz filmler kimbilir nasıl filmlerdi, hiçbiri aklımda yok varsa yoksa Alaska Frigo var.Zaten sinema dışında canım hiç istemezdi onu. Hatta sinemaların Frigo yenilmesine olanak tanımak için filmlere ara verdiği söylenilir.

Zamanında Atatürk’e korumalık yapan Kazım Ateş ve oğulları tarafından yapılmaya başlanan Frigo daha sonra Sefaköy’deki büyük fabrikasının açılmasıyla 90lı yıllara kadar piyasada lider konumundaydı.

Bazı ebeveynler çocuklarını çeşitli sebeplerle ana okuluna göndermiyorlar.Maddi sebeplerden dolayı olanları bir kenara koyarsak çocuğun okuldan bıkmasından korkan ve bu sebepten ana okuluna gitmesine gerek olmadığını savunan anne babaların yanı sıra bir sene daha okula getir götür derdi ile uğraşmak istemeyenlerin de fazla sayıda olduğunu düşünüyorum.

Oğlum bu yıl ana okuluna başladı ve başladığında kalem tutmayı bilmiyordu (elinde su şişesi veya lolipop gibi dümdüz tutuyordu) uyku saatleri bellisiz, sürekli hareket halinde azgın, kuduruk bir çocuktu.(hala azgın kuduruk ama nedense öğretmeni sınıfında çok uslu olduğunu söylüyor)

Geçtiğimiz hafta henüz ana sınıfına giden oğlumdan istenilen üç boyutlu Kız Kulesi maketi yüzünden günlerce strese girdim, bu yaştaki veletten bu istenir mi ,şimdi işi gücü bırak bunlarla uğraş diye söylenmeyi de ihmal etmedim.

Ancak bu çalışmalarımız meyvesini bu Salı günü verdi.Küçükçekmece Belediyesi, İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ve Küçükçekmece Kaymakamlığı tarafından düzenlenen “Okul Öncesi Çocuk Şenliği” için yapıldığını bilmeden harıl harıl maket yapmakla uğraşan veliler ve çocuklar o gün çok eğlendik.

Bugün ilk 2 bölümünü izlediğim Human Planet belgeseli hakkında bir çift lafım var.

Sekiz bölümden oluşan bu belgeselde farklı coğrafyalarda insanın nasıl yaşam mücadelesi verdiği konu ediliyor, tabi muhteşem görsel şölenler eşliğinde.(okyanuslar-çöller-kutuplar-ormanlar-dağlar-nehirler ve şehirler)

İlk bölümde denizin içinde yaptıkları kulübe ve teknelerinde yaşayan Bajau insanlarının yaşam öyküleriyle beni benden alan belgeselde hayatımda hiç duymadığım köpek balığı çağırıcısı ve kompresör dalgıçlığını öğrenme şansını buldum. Doğa ve insan ilişkisini bu kadar güzel izlememiştim.

Sosyal medyada son zamanlarda internetime dokunma, sansüre hayır vs. gibi protesto ve eylemlerin dışında başka bir eylem daha sık sık görülmeye başladı :Sarı Eylem.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın “İzmirli 35 sarışın ile görüşme” adlı projesine karşı çıkan ve başörtülülerin niye bu tür bir projede yer almadıklarını sorgulamak amaçlı ortaya çıkan Sarı Eylem Manifestosu Twitter gündemini bir süredir meşgul ediyor.( “Sarı eşarp takarsak başımıza bizi de alır mısınız yanınıza?“)

Hayatımdaki 15.Anneler Günü kapsamında sanki bir annenin hakkı bir günde ödenirmiş gibi heyecanla yarını bekliyorum.Aldığı nefesle bile bana muhalefet eden kızıma, muhtemelen yarın için özel bir gün diye biraz uslu durmayı düşünmeyi asla akıl etmeyecek oğluma rağmen coşkuluyum ben.

Her yıl kendi annem ve kayınvalidem dışında bir kaç yakın arkadaşıma ,görümceme ve çocukların öğretmenlerine de armağan alırım ben.Tabi onlar da bana.Elbette bir annenin emeği bir güne sığmaz,sevgi tek bir hediyeyle gösterilemez ancak itiraf edelim bütün anneler hediye almaktan hoşlanıyoruz.Sağda solda bunlar bize kapitalist düzenin oyunları diye ne kadar çığıran insan varsa alışveriş merkezlerinde fink atıyorlar tecrübeyle sabittir.Evet bunlar bize kapitalist düzenin oyunu hatta dayatması, yok Sevgililer Günü yok Anneler Günü vs.. olsun insanlar birbirine armağan alıyor,hatırlıyor,kutlama mesajı atıyor ne kötülük var ki bunda. (Reklamlar düşmüş)

Yazılarımın bir kısmının ana konusu olan yemek,içmek türü bir konu ile tekrar karşınızdayım sayın okuyucu.Aylardır beklediğimiz halde kendisini hissettirmeyen ancak tam bahar geldi diye sevinirken ”sonunda geldim hepinizin imanını gevreteceğim” dercesine Nisan ayının kendisini Şubat zannetmesine neden olan kış mevsiminin son demlerinde içtiğiniz her türlü çay ve bitki çayının içerisine bir dilim taze zencefil atmayı unutmayın diyerek başlıyorum.

Orama burama sıçramak için pusuya yatmış, sinsi,ateşli, gözünü kötülük bürümüş ,kızartma zamanlarımın düşmanı kızgın yağ kadar ne yapsam ne etsem birbirine çılgıncasına yapışan çubuk makarnadan da korkarım ben. İkisine de temkinli yaklaşır, ikisinde de aynı tedirginliği yaşarım, ama ikisinden de vazgeçmem. Ne fritöz kullanırım, ne fiyonk makarna pişiririm, böyle de inatçıyım işte.

Rengi solmuş kayınvalidemden kalan çanaklara nasıl beğeni duyuyorsam çizilmiş teflon tavalara o kadar tahammül etmem, çatlak fincanlar, kullanılmış dondurma kutuları kadar değerlerini yitirmiş ,kapının önüne koyulası şeylerdir,bir dünya para verilip alınmış olsalar dahi hiç bir halta yaramamaktalar artık.

Kulak memesi kıvamından daha çekici gelen julyen kesilmiş sebzelerle muhabbetimiz daha fazladır, ölçülerle işim yok, göz kararını kafama göre uygularım yani kısaca herşeyi Nazo kıvamına gelene kadar karıştırır öyle hazırlarım, arada elime yüzüme bulaşsa da kabul görür,sevilir.

Seneye görüşürüz esprilerinin yapılmadığı bir ortamdan yazmak isterdim bu yazıyı, herkeste normal geçen grip ve bademcik enfeksiyonu benim gelmişimi ,geçmişimi enfekte ettiği için 2011’e hastanede girdim.

Wireless candır diyerek bekliyorum sakallı hemşireyi gelip iğnemi yapsın diye ,baktım twitter falan derken buradan uzak kalmışım kürkçü dükkanına dönüp dolaşıp uğrayayım dedim. Hayır hayır yalan küllüyen yalan burada kim online kim değil bilemeden yazacağım için geldim, 2010 kastı 2011 e girelim mi diyenlerden kaçmak için, arkadaşlarımın çoğu çılgınlı partilerde, bazısının da partide, karıda,kızda olduğu zannedilsin diye hiç nete girmemelerinden dolayı sıkıldım da geldim.

İyi bir yıl diliyorum herkese, Kurban Bayramında koyun,dana haklarını savunanların aynı kıyağı hindiye de yapmalarını dileyerek başlıyorum bu yıla.(2011 Ocak etkinlikleri)