Hafta sonuydu ve bulunduğumuz yere kedi atsan yere düşmeyecek kadar kalabalık bir ortamdı. Adananın en işlek caddelerinden birindeki bir otobüs durağına yakın bir yerlerde insanların yüz ifadelerindeki, gözlerindeki ve pek çoğunun palyaçoları andıran dış görünüşlerindeki dünyayı keşfetme çabansındayken yoz bir arkadaşımın (kim ne derse desin onu yozluğundan ötürü seviyorum) heyecandan yüksek sesle ve hemen yanıbaşımızdaki bir kadını göstererek ”eci bak bak keranedeki kadına ne kadarda benziyo” diye bağırdığında etraftaki insanların kadına bakışını ve zavallı masum kadının yüz ifadesini hiç unutmam. Bir bayanı toplum içinde rezil etmenin en iyi yöntemi bu olsa gerek!!