bildirgec.org

julian

11 yıl önce üye olmuş, 4 yazı yazmış. 9 yorum yazmış.

happy sad

julian | 16 January 2004 20:07

ben su anda uzaklardayim ama havalar istanbul da sanirim karartici. soguktur da. tabi herkes bilir seasonal mood disorder i ama bence havanin igrenc olmasi insani tabi ki etkiliyo tabi ki dusuncelerini influence ediyo. cunku bazen havalar gordugumuz gibi karartici, soguk oluyo. tamam soguk ve kar yagsa tamam da. bunu farkedince insan rahatliyo. bi de iliskilerde en onemli sey, iliskideysen ondan cikmak, iliskide diilsen hemen bi iliskide olmak istiyosun. bu kisir dongunun farkina vardim ama degisicek mi bilmiyorum. aslinda yalniz olmak cok guzel ben iki senedir ilk iliskimdeyim. bir cennet yasadim sonra cehennem oldu. cok cok buyudum ama bana getirdiklerini buraya koyamam. bi daha paydos boyle bi iliskiye zaten arkadsalarimla daha cok paylasiyorum.

Soma

julian | 07 January 2004 10:39

Kar da yagiyo. Her taraf bembeyaz ve daha da guzel. Ulkede her sey iyiye gidiyormus gibi bi izlenim aldim bu sefer. Sanki, o derin uzuntuler, derin sikintilar biraz olsun atlatilmis gibi. Bu guzelliklerin ustune bir de kar… Dun televizyonda bir baktim cok guzel maclar, Juventus-Perugia, Roma-Milan. Bu aksam Chelsea- Liverpool. Hepsi ev rahatliginda meyve ve kuruyemis ile izlenebiliyo. Kablo internet ya da DSL internet te yaygin, eve alsam cok hizli internet cekicem. Ama ben Cuma gunu gene geldigim yere uzun bi yolculukla donuyorum. 3. yilin ortasina geldigimde en sonunda anladim nereye gittigimde. Cok zor ya. Cok cok cok zor, sen birak aileni, birak dostlarini, kalk uzaga git. Rahat edemiyosun, ordayken rahat rahat bir yemek yemeyi birak, sonra diyosun, Amerika bu, aksamlari guzel, ama evde oturup mac izlemek de cok guzel burda, aksamlari cikmaktan falan. Diyorum sikilirsin Istanbul’dan ki sikilabilirim ama ordan da gittikce sikildim. Aslinda tek yasamak, cok cok uzakta baska bir dunyada gibi olmak, izole olmak cok zor, ama insan ogreniyo, buyuyo. Burda kalsam hic bir sekilde buyumezdim. Her sey rahat, oturmus cok guzel bir hayat. Sonra da o rahatlikla, orta yas krizine girerdim. Simdi yasadiklarim, gorduklerimle cok buyuk bi krizdeyim hala, ama boyle olmasi gerekiyo. Cunku bu genc yillarimda, karakterim oturuyo, ogreniyorum. Burda ogrenilmiyo, insan kendi kendine yasamayi ya da kendi kendine bi seyler vermeyi ogrenemiyo, kolay diil. O yuzden gitmeyi kabullendim, gidicem ve savasicam gene uzaklarda. Cok degisik, aslinda universitede oraya gitmem yasayabilicegim en buyuk ve en degerli tecrubeydi. Tamamen birbirinin farklisi iki ortam, gidis gelisler, aile, dostlar, kiz arkadas, bir orasi, bir burasi, cok guzeldi. Taslasalar, gam yemem. Devam. 2 gun kaldi. Kar yagisi dursun da, gozlerim arkada kalmasin.

yeni geldim

julian | 25 December 2003 00:10

Istanbul a kis tatili icin yeni geldim. Bu sehirde kis olmasina bayiliyorum ama hava cok cok kirli oluyo. Hava disinda her sey guzel. Evler sicak, white chocolate mocha lar yakinda. Sacimi da kestirdim, burada cok daha iyi kesiyolar. Havalar cok sogumamis. Sicak bi iklimden geldigim icin dort bin gozle kar bekliyorum, Strokes kulagimda karda yuricegim gunleri hayal ediyorum. Bi de wow dinlemek de guzel olur. Burda da cok guzel bi Cinerama konseri olmus, biraz icerledim ama daha cok wedding presnt calmis o yuzden napalim. Ben vaktinde gormustum, cok da uzulmedim. Onun disinda kisin gece hayati nasi olur, oyle bi sey var mi pek bilemiyorum. Simdilik dinleniyorum, hastalik gecsin diye bekliyorum, daha spora da devam edemedim 1-2 gundur, biraz dinlenim de. Daha once live journal a yazmistim bi seyler, sonra icimden gelmemistim pek yazmak, orda daha cok okumak zevkli oluyo, burasiyla ise paslasmaya devam edicegimi tahmin ediyorum. Cunku Amerika ya gidersem, burayi gene ozlicegimden kesin buraya yazmak yakinlastiricak. Bakalim simdilik basladik, simdi bi bardak su icicem, susadim. Bi de beni buraya yazmaya iten, karanlik, depresyon ve korkular hakkinda, gun isigini bekleme konusunda okdugum bi gunluktu. Amerika da cok cekiyorum karanliktan bu konularda, ama dogrusunu soylemek gerekirse bu kis tatiline kadar istanbul da da baya cekiyodum. Duygusal olaylar ve karmasalar disinda, sigarayi birakip, her gun spor yapmam ve kendim icin bi seyler yapip, beklemek yerine harekete gecip kendime guvenmeye calismak cok etkili oldu. Lutfen bir kizin sizi karanliktan kurtarmasi icin dua etmeyin. Cunku o kiz sizi kurtarinca sonra o gidince ya da gidicek gibi olunca daha fazla karanliga cokuyosunuz. Baskalarina baglanmadan once, kendinize baglanin. Kime hitap ettigimi bilmiyorum ama Amerika da karanlik cokmesi falan co kotuydu, ben de o yuzden tam karanlik cokerken 7 30 da falan kosuyodum disarda guzel oluyodu, sonra karanlik falan azaliyodu etkisi. Zaten geceleri yalniz olup, hem televziyon hem bilgisayar falan acik, evde bos bos gezinmekten yapicak o kadar sey var ki. Mesela en azindan kutuphaneye falan gitmek. Simdi araba da alicam, heralde daha da az gomulurum o karanliga. Hakkaten de yurt disinda tek olmak, cok cok cok cok zor ve her seyi o kadar karisik yapiyo ki, bu ana kadar bir cok seyin farkina varamamistim. Neyse, diger yurt disinda okuyanlarla paylasmak isterim. Istanbul rahat ama yukariya bi hissiyat koymak istesem huzurlu koyardim, ama bi sure sonra sikici olucak biliyorum, amerika dayken o hissiyat lar ise huzurlu ve sikicidan cok, neseli, sinirli, mutlu, heyecanli, uzgun, cok uzgun, bitmis, korkmus, kafasi karismis vs.. gibi degisiyo. Yani ozgurlugum oluyo ama elimden de huzur guven gidiyo, ama hayat boyle. Ozellikle ozgurluk icin her zaman bi sey odeniyo mutlaka. Kurtulmak icin gun saydiginiz aileniz ve ev ortami meger o kadar rahatlik veren bi yermis ki ve uzaklasmak da o kadar zorlastiriyomus ki hayati. ama tabi bunlari kabullenmek de o kadar vakit aliyomus ki. Ama getirdigi olgunluk hic bi seyle karsilastirilmaz. Uzuntu, karmasiklik olmadan zaten insan ilerliyemiyo, buyuyemiyo, kendini genisletmiyo. O yuzden artik eskisi gibi isyan etmiyorum dusunduklerime, hissettiklerime ya da basima gelenlere. Sonuna kadar savasmak en dogrusu. Evet su icicektim ben. iyi geceler.