bildirgec.org

yetkiyasası 2495 silah kulah kullanma yetkisi yasası 2559 (aynen poliste olduğu gibi) sonuç 2 ölü, vicdanı medya pohpohlaması şişirilmeye çalılanşan bir insan,bilgisiz, desteksiz atışlar ve sonuçlarının neye varacağı bilinmeyen yasa yetki tartışması… İmdi durduk yere ne demeye bunları yazdım. ülkede zaten bir cinnet var bu şu veya bu şekilde patlayacak… Hırsızlar (?) üstelik yüksek okul statüsünde eğitimli hırsızlık konusunda deneyimsiz insanlar (bakınız aynı gün ikinci soygun) güvenlik görevlisi (ki bağlı olduğu yasa gereği neredeyse oturup kalkması yasak bir anlamda polis çaycısı hüviyetindeki bir eleman) şöyle durup tüm medya soytarılıklarına kapılmadan şu soruyu sorun (nasrettin hoca misali) kim haklı? Zaten belli bir yeterlilikten geçirilmeyip sadece (kehren lise mezunu) askerliğini komando olarak yapmış insanları (belli boy ölçülerinde; zira aslında maksat gösterişten caydırıcılık) alan zihniyetmi alınan zihniyetmi onu alnından öpen zihniyet mi vs. Yada siyasetçi ve yakınlarının gece karanlığında basit bir hortum araclığıyla yaptığı şeyi güpegündüz ve alenen yapamak mı, ne kadar okursan oku eğitim cehaleti alır eşşeklik baki kalır durumumu yada daha başkalarının hakkımı kendi hakkım mı mevzuu… diye uzayıp giden liste

Google’ da hafif esrik kafayla bu kelimeyi (esrar) arayınca birbirinden farklı neler bulunuyo… (1)http://www.kinderaerzte-lippe.de/esrar.htm (2)http://homepage.mac.com/kanat /esrar.html (3)http://www.geocities.com/CapitolHill/9256/grow.htm(acaip tohum siparişi bile varmış…)

Bir su serpiştirişi kadar serinletici akşamın bağrında çıkan gece yarısı düşleri… Önce ne olduğunu sonra sonra ney! Olduğunu düşlemişken… gökyüzü odanın tavanın yapışı veriyor. Karanlık mı?… Bilmiyorum sadece su sesinin içinden bir yürek ağlaması duyuyorum.’Hadi’ diyor hüzini bir nota ‘ sende ağla’ ağlıyorum. Göz yaşlarımı ben bile (bileyken) göremiyorum.İnce bir alay kokusu alıyorum odadan, onu doyasıya kokluyorum. Ama hoşlanmıyorum. Kaba kaba sözler doluyor kulağıma, silkinmek sanki ağır bir yükmüşte atamıyormuşum gibi… Ses durunca sessizlik alıp başını yürüyor. Ne düşüneceğimi hep unutuyorum. Daha doğrusu unutuyormuşum.’Ben’ kimsen iç geçirip sözlerden kaçıyorum.’Ne ala ,Ne ala’ Ney ala! Anlamıyorum. Yine unutuyormuşum. Ellerim küçülüyor ve kalemin büyüklüğünde yazıları yazamıyorum. Davudi ney! Ney! Davudi neyle atışıyor diyor. Ne atışıyor? ‘Ney atışıyor’…‘Ah’ bir acı gibi odanın .Gökyüzünde asılı, asılı olduğunu bilmiyor.Bende bunu bilmiyormuş gibiyim.Yine sessizliğine gömülende huzurBende bende sıra sıra sessizlik boy boy.Nakaratlar çoğalanda .Uykunun üzerime gelişini gözlerimleAteş gibi sokulmasından anlıyorum.Ney’ de alıyormuş gibi yapıyor…Gözlerden kaçıyorumNey de kaçıyor. ‘Ne kaçıyor’Bilmiyorum. Susuyorum. Susturuluyorum…Susarmıyım bende bilmiyormuşum….Ah odanın gökyüzünde sesime düşüyor.Ağlıyorum. Savaş geliyor aklıma bir de Cihan.Cihan ve SavaşBen ve BarışCihan gidiyor, Evren gidiyor, herşey gidiyor Savaş kalıyor. Savaşim kalıyor. Kaldım şimdi ben ve Savaş.Kandırıyor beni ney!Ney beni kandırıyor! Anlamıyormuşum.Ah! Kıpırdanıyor. Hüzini Yunus EfendiYeni pirlerdenmiş. Ama ben onu tanımıyormuşum. Bebekken benim babammış unutmuşum. Savaş Ney söylüyor.Ney Savaşı söylüyor.Cihan dinliyor.Anda düşüyor aklıma aklımacıyor.Ney acımıyor? Ney acımıyor.Soğukmuş gibi, ama sadece gibi değil.Başıma saplanan ağrı. Ney!den Neden?Şimdi ağlama sırası Ney de…Yer değiştirip titriyorum. Sessizlik hala ney de hakim bir bilmece gibi bitiyor.‘Anda be’ diyorum. Hani Ney çalsak hiç fena olmaz’Anda‘fena’ diyor. Olur manasında Ney sallanıyor duruyorum fene yada Dehr-i fena ya bakıyorum. Gözüm kesmiyor Ney bana gülüyor.Bende Ney’e gülüyorum?Yine Cihan düşüyor peşime Savaş geliyor arkasından Ney diyor ki:‘Yorulacak düşleri olanlar buyursunlar düş yormaya…’Anlamıyorum. Andam adamdan geliyor.Adam da Ney’den Ney’de insandan.Adamdan Ney’den Ney’den insandan İnsan. İns-an Ney’den gelmiyor? Emre Huzuni bu emr-i Hüzini diyor. ‘Ney?’ Anlamıyorum. ‘Yazıyorum. Odanın gökyüzüne kanımla…’ Ney diyor? Hala anlamıyorum. Bırakmamakta istemiyorum. Gözlerimi çıkartıp karanlıkta,karanlık oluyorum.

Herkes bir kelimeyi ucundan tutmuş beğediğine beğenmediğine söyleyip duruyor, dünün din politakcıları bu gün liberal, koministleri en kapitalistten daha “das kapital”, faşistleri solcu, bir tek değişmeyenleri her devrin adamları….. Bu ülkenin herşeyi başka, biri çıkıyor öbürüne faşist diyor birileri barlarda oturup hala “Zap Suyundan” hikayeler anlatıyor… Merak ediyorum o birileri yani bu ülkenin pek işbilir insanları ve dahi bir mikrofon uzatıldığında yönetici kesilen halkı ne zaman bir şeyler üretecek. Falan filana sen bir şeyin istisin deyince bir şeyler değişiyor galiba, benist bundanist sonraist hepist böyleist konuşupist yazıcamist veist dahist bütünist ististler, cıist, cüist hattaist öf yazması bile miğdemi bulandırdı. Ne kadar ist o kadar kandırılmış adam. Ben derim ki ideolojiler adamların adamlıklarını öldürmek için uydurulmuş saçmalıklardır. Bunu ister vekiller söylesin ister filozoflar…. Size hep istsizlikler diliyorum…

Bazen sabahlarları uyandığımda “hadi bi ölüp de geleyim” moduna girerim. İşte bunun sebeblerini kendilerince ilmi şekilde uzun uzun anlatan bir site: intihar.de.