Evrim günümüzde sosyal bir mesele halini almış bulunmakta. Bunun sebepleri çeşitli olmasına rağmen çoğunlukla özetlenebilecek tek bir sebepten bahsedebiliriz: Bu konuya taraf olanların tamamının kolektif cahilliği.
Teoriyi savunan da karşı çıkan da birbirinden farklı noktalarda durmuyor. Teoriyi savunmak “bilimsel” olmadığı gibi karşı çıkmak da “dini” değil.
http://www.cnnturk.com/2010/saglik/03/01/sadakatsiz.erkeklerin.iqsu.dusuk/565714.0/index.html
meğer insanlar şöyle ikiye ayrılırmış da haberimiz yokmuş: şempanzeler ve bonobolar. diğer bir deyişle sevişmeyip savaşanlar ile savaşmayıp sevişenler.
davranışlarımızın kökeni üzerine yaklaşımlarda çevresel faktörler dediğimiz yaşam koşullarımızın yanısıra evrimsel faktörler üzerinde de sıkça durulur. işte bu ikinci etkene ilişkin araştırma ve sunuşlar çoğunlukla şempanzelere odaklı yapılır. zira kendileri yakın akrabalarımız olurlar ve bu ilgiyi fazlasıyla hakederler. öte yandan, uzun süreler varlığından haberdar olmadığımız, bir yerlerde kendi mutlu ve mütevazi yaşamlarını süren başka akrabalarımız var. bonobolar var. onlarla tanışmamız çok yeni ve onlarla ilgili her keşfimizde başka bir yanımızı keşfediyoruz.
HUXLEY AİLESİ, yetiştirmiş olduğu yazarlar ve bilim adamlarıyla saygın bir İngiliz ailesidir.
THOMAS HENRY HUXLEY (1825-1895), Darwin Charles ‘in evrim kuramının en ateşli savunucularındandı. Biyoloji dalında yaptığı çalışmalarla bilimsel gelişmeye büyük katkısı olan Thomas Henry Huxley, denizdeki canlılar ve kuşlardan başka, jeolojik devirler boyunca dünyada yaşamış canlı varlıklar ve fosiller üzerinde de araştırmalar yaptı. Babası bir matematik öğretmeni olan Huxley Londra yakınlarındaki Ealing’ de doğdu. Londra Üniversitesi‘nde tıp öğrenimi gördükten sonra İngiliz donanmasında dört yıl cerrahlık yaptı. Donanmada çalışırken, Avustralya ile Yeni Gine arasındaki bölgeye gittiğinde, denizanası ve başka deniz canlılarını toplamaya ve incelemeye başladı. 31 yıl süreyle Kraliyet Madencilik Okulu’nda ders verdi ve bilimsel araştırmalarla uğraştı.
Virüslerin evrimsel kökeni ayrı ve büyüleyici bir sorundur. Virüsler etrafındaki tartışmalar daha çok şu iki görüş üzerinden yapılmaktadır;
1) İstisnalar dışında virüslerin tüm ana sınıfları baz alındığında ökaryotik virüsler prokaryotik virüslere göre daha fazla çeşitlilik gösterir.
2) Bununla birlikte ökaryotik virüsler bakteriyofajlarla ve çıkarcı genetik materyallere sahip prokaryotik virüslerle önemli sayıda gen paylaşırlar.
Prokaryotik ve Ökaryotik virütik materyaller arasındaki ilişki her zaman komplekstir. Bu doğrultuda açıklama yapacak olursak, spesifik ökaryotik ve prokaryotik gruplar arasındaki direkt bağlantılar genellikle izlenebilir değildir. Bir saniyeliğine gelişmekte olan ökaryotik hücreleri daha sonra da ilkel gen havuzunu karşılaştırmaya tabi tutalım. Virüs potasıyla söz konusu ökaryotik hücre yapıları ve prokaryotik hücre yapıları arasında yapılacak geniş karşılaştırmalar aralarındaki mutualist ilişkiye dayalı anahtar-kilit ilişkisini ve virüslerin bu hücrelerle beraber evrimleşme sürecine dahil olduklarını gösterecektir.
Her insan geleceğini merak eder ama bence yaşandıkca öğrenmek iyi olur. Gelecekte pek iyi görünmeyeceğiz. Bunun nedeni yine bizleriz çünkü vücudumuza gereken saygıyı göstermiyoruz.
İlgili uzmanların görüşüne göre, insanların yaşam tarzlarının değişmesi, insanoğlunun fiziksel değişikliğine sebep olabilir uyarısı yapmaktadırlar.
Geleceğin kadınlarını merak edenler hemen yandaki resme bakıpta sevinmeyi aklınızın ucunda bile geçirmeğin.
Çünkü geleğin kadınları hiç göz zevkine hitap etmiyormuş. Amerika’daki Yale Üniversitesi’nin araştırmasına göre gelecekteki kadınlar şişman ve kısa olacakmış. Ama fazla üzülmeyin gözlere hitap etmiyorlar ama her zaman dediğimiz gibi “önemli olan sağlık” gelecekteki kadınlar günümüzdekilerden daha sağlıklı olacaklarmış.
ÇİN’DE İNSAN EVRİMİNE İLİŞKİN İPUÇLARI…
Günümüzde artık bilim çevrelerinde yer ettiği söylenebilecek genel kanı, insanoğlunun evrimsel anayurdunun Afrika olduğudur. Yürürken iki ayağını kullandığı bilinen en eski hominidin kalıntılarına Kenya’da rastlanmıştı. 4,1 milyon yıllık Australopithecus anamensis‘ten biraz daha genç olan ünlü “Lucy” nin iskeleti ise, Etiyopya’da bulunmuştu.
Bulguların ışığında yapılan değerlendirmeler, araştırmacıları, insanın atası sayılan Australopithecus‘un evrimleşerek “Homo” cinsine
dönüşmesi sürecinin günümüzden yaklaşık 2,5 milyon yıl önce gerçekleşmiş olabileceği sonucuna ulaştırdı.
Yıl 1990. İlk web tasarımları yayınlanmaya başlandı. Web tasarımcılar (ki sayıları şimdiye göre çok daha az) sadece metin tabanlı sayfalar hazırlıyorlardı. Metinler ve linkler haricinde görsel olarak herhangi bir şey görmek olanaksızdı. Ancak bu uzun sürmedi. Sonunda css tabanlı tasarımlar ve flaş keşfedildi, buraya kadar gelindi ve daha da ilerleyeceğe benziyor.
İlk web sayfaları
Sıcak bir ağustos günü Tim Berners-Lee içinde birkaç link olan sadece metinden oluşan ilk web sayfasını yayınladı. Birkaç paragraf dışında pek bir şey olduğu söylenemez. İnsanlara World Wide Web (www)’in olduğu hakkında bilgi içeren bir sayfaydı bu.
Html (HyperText Markup Language) biraz daha gelişince paragraf, başlık, link vb. özellik geldi. Sonraki sürümlerinde sonunda görsellik eklenebiliyordu.
1994 yılında ise World Wide Web Konsorsiyumu (W3C) kuruldu.
Bugüne dek ırklar üzerine yapılan araştırmalar üç büyük sonuç verir.
Birinci sonuç: Irklar arasında yalnız deri rengi, saç yapısı, yüz ifadeleri değil, düzinelerce fark olduğudur. Bu fark kemik biçiminden kulak kirinin kıvamına ve vücut kimyasına kadar değişir.
İkinci sonuç: İnsanın evriminde başarılı oluşunun büyük genetik farklar göstermesine bağlı olduğudur. İlk atalarımız yeni bir çevreye göç ettiklerinde içlerinden hiç olmazsa bir bölümü farklı oluşları sayesinde o çevreye uyarak sağ kalabilmiştir.
Üçüncü sonuç: Bir ırkı diğer ırklardan ayıracak kesin bulguların olmadığıdır. Örneğin deri rengi ırkları ayıramaz. Büyük Sahra’nın güneyindeki Afrikalılar ve onların dünyaya dağılmış torunları koyu kahve renklidir. Fakat Hindistan’da antropolojistlerce beyaz ırktan sayılan milyonlarca insanın rengi Amerikan zencilerinden bile daha koyudur. Diğer yandan Kuzey Afrika’da yaşayan birçok insan bir İspanyol, İtalyan veya Lübnanlıdan daha esmer değildir.
