Dünya nüfusunu, mevcut halkların oranlarını muhafaza ederek, 100 kişilik bir köy kadar küçültebilseydik bu köy şöyle olacaktı:
57 Asyalı, 21 Amerikalı 14 Amerikalı (Kuzey, Orta, Güney) ve 8 Afrikalı,
Bunların 52 tanesi kadın, 48 tanesi erkek olacaktı. 30 beyaz, 70 beyaz olmayan 30 Hristiyan, 70 Hristiyan olmayan 89 Heteroseksüel, 11 Homoseksüel 6 kişi bütün servetin %59 una sahip olacaktı ve bunların hepsi Amerikalı olacaktı.
tatile mi gideceksiniz? ama daha önce gitmediğiniz bir yere gitmeyi düşünüyorsunuz, belki yurtdışı filan.. hemen keyhole’un sitesine girip size uyan ront. yazılımını indiriyorsunuz, tatil öncesi cennet mekanları uydudan inceliyorsunuz.. hatta merak ettiğiniz ünlülerin evlerini, savaş mekanlarını filan kurcalamak serbest..
İnsan doğasının gizemi dünyadaki en büyük sırdır.Aslına bakarsanız herşey çok basit ama bunu karmaşık hale getirenler tamamen insanın kibirleri ve şeytani yanlarıdır…
Dünya tek bir temel üzerine kurulmuştur arz-talep…sen talep edersen arz edecek birisini bulursun işte hayat böyle döner gider.Bu kurala göre ne aşk vardır ne sevgi.Sonuçta hepsi vücudumuzun gereksinimleridir ve zaman içinde hormon değişimine göre ortaya çıkar.Ben bu isteklerin bastırılması halinde insan doğasının da kontrol altına alınabileceğine inanıyorum…
Dünya nüfusunu, mevcut halkların nispetlerini muhafaza ederek, 100 kişilik bir köy kadar küçültebilseydik bu köy şöyle olacaktı:
57 Asyalı,
21 Avrupalı,
14 Amerikalı (Kuzey,Orta,Güney) ve
8 Afrikalı.
Bunların 52’si kadın, 48’i erkek olacaktı.
30 beyaz, 70 beyaz olmayan,
30 Hristiyan, 70 Hristiyan olmayan,
89 heteroseksüel, 11 homoseksüel.
6 kişi bütün servetin % 59’una sahip olacaktı ve bunların hepsi ABD kökenli olacaktı.
80 kişi kötü evlerde ve yetersiz şartlarda yaşayacaktı,
70 kişi okuma-yazma bilmeyecekti,
Biri ölmek, biri de doğmak üzere olacaktı.
1 kişi bilgisayar sahibi, 1 kişi de üniversite mezunu olacaktı.
Bismillahirrahmanirrahim.
Gemiler suda batmıyo. Uçaklar aşşa düşmüyo. Böyle bi tarihte yaşıyorum, benim gibi yaşayan insanoğullarıyla birlikte. Bi ok var ekranda. Fareye benzemeyen, ama adına fare denen cihazla aynı anda, aynı doğrultularda hareket ediyor. Eskiden yakından kumanda ediyoduk televizyonu. Uzaktan kumanda çıktı. Yok kirlenmedi dünya. Tembelleşti biraz. Kaset var. Hatta cd var. İnceliyorum üstünü, büstünü. Bant gibi bişey var kasette. Cd’de o da yok. Ama ses veriyo. Görüntü görünüyo. Dizi çekiyolar. Film yapıyolar. İzliyoruz. Başka yerde oluyo, eve ulaşıyo. Arabalar yürüyo. Canlı değiller. Dünyadan da uzaklaşıldı. Evrendeki memleketler ziyaret ediliyo inceden inceye. En küçük zaman dilimi an, resme dönüşebiliyo. Bakıyoruz sonrasında. Geçmişteki ana. Zaman makinası gibi. Ben burda yazı yazıyorum. Evimden. Siz yazıyı okuyosunuz. Evinizden. Telefon var. Konuşuyorum. Duyuyolar. Uzaktalar. Kablodan ses gidiyo. Kablosuzu var. Görüntülüsü de var. Sıcağı sıcağına. Elektrik geliyo eve. Nerden geliyo. Kazıp çıkarmıyolar. Enerjiden enerjiye mutasyon oluyo. Kablodan geliyo. Hep zaten öyle oluyo. Sonra canlılar var. İnsan var. Köpek kedi var. Ben varım. Yiyorum. Büyüyorum. Kim büyütüyo beni. Kim diyo büyü. Hücre diyo. Genler davrandırıyo. Bina yapıyolar. Gökdelen yapıyolar. Köprü. Baraj. Zor şeyler. Yapmışlar. Ben yapmadım hiç. Cam nası şekil alıyo. Porselen var. Üstünde desen. Kim koydu üstüne deseni. Fabrika koydu. Fabrikayı kim kurdu. Nası kurdu. Elbise kumaş. Şapka takıyoruz. Ayakkabı giyiyoruz. Hep giyiyorum ben. Herkes giyiyo. Gaste çıkıyo. Yazılar var. Kitap basmışlar. Okudum bi tane. Trafik. Kalabalık. Okula gidiyoruz. Hastane var. Doktor var. Devlet var. Halk yönetiliyo. Hapis var. Suç var. Kanun kural var. Yoksa hapis var. Öğretmen de var. Öğrenci var. Öğretmen öğrenciye öğretiyo. Öğrenci öğrenip öğretmen olabiliyo. Silah var. Savaş oluyo. Barış geliyo. Gelmiyo. Otobüsler oraya buraya gidiyo. Metro tren duraklarda geziyo. Taksi de var. İş var. Para alıyoruz. Topraktan aş çıkıyo. Ona para veriyoruz. Gençler var. Ben gencim. Eğleniyoruz. Eğlendirik şeyler var. İçki var. Sigara var. Tahta var. Eşya oluyo. Ağaç tahta oluyo. Kağıt oluyo. Kuzu var. Yiyorum. Büyüyorum hep. Düşünmüşler her şeyi. Kapı var, kapamak için. Ayna var. İçinde ben varım. İçinde bakan var. Başbakan da var. Ülkeye bakıyo. Banka da var. Paraya bakıyo. Su geliyo dağdan. İçiyoruz. İçmezsek ölüyoruz. İçen de ölüyo en sonda. Cenazeler var. Gömüyoruz. Dua ediyolar. Kıtalar var. Ülkeler var. Kültürler. Tarih var bi de. Geçmiş var. Kral var sultan var. Din var. İnanıyoruz. Kız var. Erkek var. Aşk var. Kablo var. İçinden ses, elektrik geçiyo. Eve su geliyo. Boru var. Su nerden geliyo. Barajdan geliyo. Gölden geliyo. Orman var. Dere var. Baya bi düzen her şey. İyi bi tarihte yaşıyorum, benim gibi yaşayan insanoğullarıyla birlikte.
Amin.
Hani şu björk’ün film müziği.
Başka zaman olsa ağlardım, kaçınılmaz.
Şu an, doğruyu söylemeke gerekirse, umrumda değil.
Herşeyi gördüm. Beni şaşırtamazsınız artık.
Yaptığım zaman geçirmek. (mi?)
Sondan başlayalım, öldüm, ben. Başa dönmek hala bir anlam taşıyor mu? Ya da daha mı çok anlamlı?
Uykucusun sen.
Dalıp gittin yine.
Bacaklarını kendine doğru çektin azıcık.
Cenin modeli.
Herşeyi biraz daha kolaylaştırmak için.
Seni korkak, savaşmak zorundasın.
Huzur hortumun ortasında.
